Καλοκαιράκι

Μπαίνουμε στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού και μόνο καλοκαίρι δεν κατάλαβα. Δεν πήγα ούτε σε beach party, όπως μερικοί μερικοί, ούτε σε beach απλή πήγα.

Δεν έχω μυρίσει ακόμα θάλασσα, δεν πήγα διακοπές (& δεν το βλέπω να πηγαίνω), ούτε δίπλα απο πισίνα πέρασα. Το μόνο μέρος με πολύ νερό που είδα είναι η μπανιέρα μου. Κρίμα που είμαι και καρκινάκι, πως γίνεται τώρα αυτό? Καρκινάκι χωρίς νερό!!!!! Θα πεθάνω στην ξεραίλα μου φαίνεται.

Ποιός θα μου φέρει λίγη αμουδιά να ρίξω μπροστά απο την μπανιέρα, λίγα βότσαλα και αρλμυρό νερό να τα ρίξω μέσα στην μπανιέρα??????????

Προχτές με πήρε ο ανιψιός μου, 11 χρονών και με ρωτάει γιατί δεν πάω διακοπές αφού τελείωσα με τις εξετάσεις. Ακούστε διάλογο:

-Γιατί θείε δεν πάς διακοπές? Δεν θέλεις να κάνεις μπάνια? Εγώ έχω κάνει 43 μέχρι τώρα.
-Δεν μπορώ να πάω, πρέπει να φυλάω το σπίτι.
-Γιατί να το φυλάς?
-Μπορεί να έρθουν να μας το πάρουνε
-Όλο το σπίτι να πάρουνε ή κάποια πράγματα?
-Όλο το σπίτι φυσικά
-Τι λές ρε θείε, πως θα το πάρουνε το σπίτι, αυτό δεν γίνεται. Όλο αστεία είσαι........ πλάκα έχεις έτσι που τα λές.

Πλάκα έχω, αλλά πρέπει να σκεφτώ έναν λόγο για να κάθομαι & να λιώνω στο κέντρο της αθήνας, οπότε φυλάω το σπίτι να μην μας το πάρουνε. Όχι τίποτα άλλο αλλά αν το πάρουνε, δεν έχει που να στηριχτεί και ο επάνω όροφος, οπότε θα πέσει. Αν πέσει αυτός θα παρασύρει και τους υπόλοιπους, οπότε όλα στηρίζονται σε μένα.

Αν φύγω κατέρευσε η πολυκατοικία. (όχι δεν παίρνω χάπια ...... ακόμα, αυτό είναι εκ γεννετής)

Όσοι βρίσκεστε σε παραλίες ή τίποτα beach partys, απολαύστετο. Όταν δεν έχεις κάτι τότε καταλαβαίνεις την αξία του.

Όσοι πάλι βρεθείτε σε κατάσταση κάπου δίπλα σε νερό να πίνετε κάτι, μια παράκλειση. Εάν είναι καφεδάκι ένα παγωμένο για μένα με λίγο γάλα, εάν είναι ποτάκι, μία κρύα μπυρούλα (προτιμώ αυτές με το λεμόνι), μη με ξεχάσετε.

Αααα, όσο για την μπύρα pls να είναι ολόκληρη, όχι μισή..........

Καλά να περνάτε όπου και να είστε, ακόμη και σε beach party

Σάββατο βράδυ

Σάββατο βράδυ λοιπόν και την περνάω μέσα, αραχτός σπιτι χωρίς κάποια ιδιαίτερη ασχολία. Αρκετοί ή θα ετοιμάζεστε ή θα έχετε ήδη βγεί, μια κρύα μπυρούλα και για μένα??????

Μετά απο πάρα πολύ καιρό δοκίμασα εάν δουλεύει η τηλεόραση, σπτάλησα αρκετό χρόνο στο zaping αλλά τίποτα καλό να δούμε. Οπότε τόριξα και γω στη σκέψη, για πολλά και διάφορα, σημαντικά και ασήμαντα, παλαιά και νέα. Ένα μίγμα με λίγο απόλα. Είναι απίστευτο το μπορείς να σκεφτείς και πως να συνδυάσεις πράγματα και καταστάσεις με μια απλή σκέψη, άσε δε τα ταξίδια. Σε κλάσματα δευτερολέπτου μπορείςνα βρεθείς σε απίστευτα μέρη......

Το απογευματάκι συμάζεψα λίγο το "μωρό", μου έχει περάσει η ιδέα να βάλω τα vista. Έχω την δοκιμαστική έκδοση απο τη microsoft και λέω να ρίξω μια ματιά, στις τρελλές ιδέες του βασιλάκη του gates. Τελικά βαρέθηκα να το κάνω σήμερα, ίσως αύριο, ίσως απο δευτέρα που δεν θάχουμε και ιντερνέτ για λίγες μέρες λόγω αναβάθμισης γραμμής adsl.

Αρκετά βαρετή ημέρα, δεν μούκατσε καλά. Ποιός ξέρει γιατί. Πάντως με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι έχει τελειώσει και περάσαμε στην επόμενη. Ελπίζω να είναι καλύτερη.

Αν και πολλές φορές το στοιχείο που κάνει την διαφορά είναι το πώς βλέπουμε εμείς την κάθε μέρα και όχι πως αυτή ονομάζεται.

Ο galaxy δίνει ένα μικρό ρεσιτάλ σήμερα απο παλιά αγαπημένα τραγούδια, καλή παρεούλα, νάναι καλά τα παιδιά του σταθμού.

Σε λίγο μας αποχαιρετά και ο ιούλιος, δεν αξιόθηκα ακόμα να πατήσω αμουδιά. Και δεν το βλέπω για φέτος. Εκτός και αν την κάνω για κανά εξωτικό νησί χωρίς επιστροφή όμως. Πάντα είχα αυτή την τρελλή ιδέα, να βρώ κάποιο νησί τροπικό, χωρίς κατοίκους και να πάω να αράξω εκεί μόνος μου.

Καλύβα πρόχειρη, ψάρεμα και αραλίκη όλη μέρα στην παραλία. Να τσακώνομαι με τα δέντρα όταν εκνευρίζομαι και να φιλοσοφώ με τις πέτρες......., έχω ξεφύγει λίγο αλλά δεν είναι τρομερό. Σκέψεις είναι απλές. Δεν έγινε κάτι συγκεκριμένο να με οδηγήσει στις σκέψεις αυτές, έτσι έρχονται και φεύγουν. Την συγκεκριμένη την έχω χρόνια πολλά, ίσως κάποτε να γίνει πραγματικότητα ίσως και όχι.

Να ξαναπάω για ντουζάκι ή όχι? Το σπίτι έχει φοβερή ζέστη, στα ορυχεία να δούλευα τόσες φορές δεν θα πλενόμουνα. Αλλά δεν γίνεται και τίποτα, μέχρι να βγώ μούσκεμα στο ιδρώτα και πάλι απο την αρχή. Δεν έχω και το μηχάνημα του διαβόλου (αρκουδίσιον ντε) οπότε ζορίζει πολύ η δουλειά.

Τυχεροί όσοι είστε τώρα δίπλα σε νερό, μα καλή παρεούλα και δροσερά ποτάκια. Καλή φάση, να περάσετε καλά και να μην ξεχάσετε την κρύα μπυρούλα για μένα.

Μια Καλημέρα σε όλους σας

Επανεμφάνιση μετά απο μερικές μέρες & νέο post-άκι. Σας έλειψα? Σε μερικούς πιστεύω πως ναι και σε άλλους όχι. Κάποια ψυχή μου είπε ότι πλέον δεν έχει νόημα να μπαίνει στο blog και με ταρακούνησε. Δεν είναι και ότι καλύτερο να χάνεις καλούς αναγνώστες(στριες). Οπότε πρέπει να τους κρατήσουμε γιατί τους θέλουμε.

Αν και οι καταστάσεις δεν βοηθάνε αλλά θα το παλέψουμε. Σήμερα θα στείλω την αίτηση για αναβάθμιση της ταχύτητας της adsl, οπότε σε κάποια στιγμή θα την κόψουνε για κανα 10ήμερο.
Αξίζει όμως πιστεύω τον κόπο, απο 384 να περάσουμε στην χιλιάρα. Ελπίζω μόνο να είναι 10ήμερο και να μην περιμένω κανα 10μηνο, γιατί τότε θα με δείτε σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων.

Μετά τις εξετάσεις, υπήρχαν (& υπάρχουν) μπερδεμένα συναισθήματα. Η ανακούφιση για την θετική κατάληξη είναι μεγάλη αλλά κάθε βήμα προσθέτει αρκετές σκέψεις που θα πρέπει να τακτοποιηθούν σε κάποια σειρά.

Τις μέρες που πέρασαν γνώρισα bloggers, κάναμε καλή παρεούλα και ευχάριστη. Έζησα μοναδικές στιγμές με κάποιο φανταστικά υπέροχο άτομο, στιγμές αναμεσα σε άλλα άτομα και μοναδικές δικές μας. Ωραία πράγματα, που σε κάνουν να καταλάβεις την ομορφιά της ζωής και το νόημα το βαθύτερο. Τελικά κάποιες φορές, αν προσπαθήσεις να ασχοληθείς με το αστέρι που έσβησε μια κουκίδα του, μπορείς να το κάνεις καλύτερο (πολύ καλύτερο) και πιο φωτεινό. Πιστεύω θα υπάρξουν και αναλυτικά Post για όλα αυτά, απλά αναφέρω επιγραματικά τα κύρια σημεία της εβδομάδας που πέρασε.

Είδα και το Post της μικρής ολλανδέζας για το τρακαρισμά της. Μη μου στεναχωριέσαι, αφού εσύ είσαι καλά δεν αξίζει να αγχώνεσαι για τα σίδερα. Το ότι έγινε ίσως σε περίεργη φάση της ζωής σου το καταλαβαίνω, αλλά αν είσαι εσύ μια χαρά όλα τα υπόλοιπα είναι ασήμαντα.

Την καλημέρα μου σας στέλνω, να περνάτε πάντα καλά.

DAY 0

Νάμαστε λοιπόν στην κρίσιμη μέρα, ημέρα των εξετάσεων. Το απόγευμα ξυρίζουν τον γαμπρό, ελπίζω να μην πάει με τιποτα τσιρότα στην εκκλησία και γίνει ρόμπα.

Διαβάσαμε, κουραστήκαμε, ξενυχτήσαμε, αγχωθήκαμε, εκνευριστήκαμε, αλλά ήρθε η ώρα της κρίσης. Τώρα θα δούμε και το αποτέλεσμα .

Τα σημάδια απο τις 2 πρώτες μέρες των εξετάσεων είναι ενθαρυντικά. Ελπίζω να μην αλλάξουν γραμμή και γίνει η σφαγή σήμερα & αύριο στα δυο μεγάλα μαθήματα, εκεί δηλ που υπάρχει ο λαός.

Δεν κολλάει η ομάδα, πάμε με τσαμπουκά και απίστευτη αυτοπεποίθηση που πηγάζει απο την καλή προετοιμασία και τις γνώσεις μας.

Θέλω να πιστεύω οτι το επόμενο post-άκι θάναι το πλέον χαρούμενο που έχω γράψει.

Δεν χρειάζεται τίτλος......

Τι να τον κάνω τον τίτλο? Υπάρχει κάποιος λόγος να βάζουμε ταμπέλα σε ότι έχουμε να πούμε? Δεν νομίζω......

'Οτι προσπαθούμε να το βάλουμε σε καλούπια, χαλάει. Έτσι και το post αυτό δεν μπαίνει σε καλούπι ταμπέλας, το αφήνω free και όπου πάει. Δεν ξέρω για ποιό πράγμα θέλω να γράψω, ούτε τι ακριβώς θέλω να πώ. Ίσως πάρα πολλά, ίσως και τίποτα. Μπορεί και να μην έχει σημασία. Θα βάλω στη σειρά διάφορες λέξεις και οτι βγεί.

Ίσως στο τέλος να μην διαβάζετε, να μην υπάρχει κάποια ροή σκέψης. Ας γίνει και έτσι, μπερδεμένα πράγματα όπως είμαι και εγώ τώρα.

Λίγο μπερδεμένος, αρκετά τρελλαμένος, κάτι σε απογοητευμένος και κάτι συναφή. Μην τα γραψω και όλα τα συναισθήματα. Γιατί να γίνονται κάποια πράγματα? Και συνήθως ξεκινάνε απο κάτι που είπαμε, κάτι που κάναμε, χωρίς λόγο, απλά το είπαμε και ξαφνικά ανοίξανε οι ασκοί του αιώλου.

Οι περίοποι κριτές μας την είχανε στημένη στη γωνία. τα συμπεράσματα δίνουν και παίρνουν, οι πέτρες για το λιθοβολισμό μαζεύονται σε βουναλάκι και εσύ απλά κοιτάς. Δεν ξέρεις τι να πείς, έχεις χαθεί σε μια δίνη που ξεκίνησε πριν απο κάποια δευτερόλεπτα και ηδη μετατράπηκε σε ανεμοστρόβιλο. Έτοιμο να σε εξαφανίσει χωρίς πολλά πολλά, απλά .... έτσι μόνο για να γίνει.

Γυρίζεις πίσω σου, αλλά εκεί είναι οι δικαστές και οι κριτές. Άνθρωποι που τα ξέρουν όλα, έχουν άποψη για τα πάντα ακόμακαι για σένα που δεν σε ξέρουν, αλλά είναι σίγουροι για την ετυμηγορία σου πριν καν σε δικάσουν. Δεν έχει σημασία αν έχεις να πείς κάτι (αν το πείς είσαι απο χέρι καμμένος) ή αν δεν πείς τίποτα τότε σημαίνει ότι όντως είσαι ένοχος, γιατί δεν υποστηρίζεις τον εαυτό σου. Και με τη σιγουριά τους αυτή σου κοτσάρουν και καμιά κατηγορία ακόμα. Τι σημασία έχει αν είσαι ένοχος για μία ή περισσότερες κατηγορίες?

Δυστηχώς πέσατε σε λάθος άνθρωπο. Δεν θα μπώ στο τρυπάκι να απολογηθώ, δεν έκανα τίποτα. Με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι διάφορες κατηγορίες σας. Μόλις πρίν λίγες μέρες ήρθα στην πόλη σας, γιατί άκουσα τα καλύτερα για σας. Και η πρώτη ματιά στα περίχωρα ήταν ότι καλύτερο, αλλά αυτό δεν σας δίνει το δικαίωμα να με αναγκάσετε να φερθώ όπως θέλετε. Δυστηχώς θα σας απογοητεύσω.

Θα προσπαθήσω να μείνω στην πόλη σας, γιατίμου αρέσει και την γουστάρω. Αν επειμένετε όμως για την καταδίκη (γιατί δίκη δεν έγινε ποτέ, απλά βγάλατε ετυμηγορία), δεν θα πώ οτι θα πάω σε άλλη πόλη. Ίσως να μείνω και στην έρημο, ίσως στα βουνά (ταιρριάζει με την ψυxoσύνθεση μου), ίσως σε άλλο πλανήτη, δεν ξέρω.

Αλλά τώρα που να κάνω το πρώτο βήμα? Μπροστά είναι ο ανεμοστρόβιλος και πίσω οι φαρισαίοι, θα μείνω εδώ που είμαι και οτι θέλει ας γίνει. Ότι και νάναι αυτό θα το κοιτάω στα μάτια, έτσι έμαθα και έτσι θα κάνω.

Εξοπλίζομαι με το ήρεμο βλέμμα, βάζω καπελλάκι και την βλακεία και περιμένω. Αφού αποφασίσατε οτι είμαι ένοχος, θέλω να ακούσω και την ποινή.

Έτσι απο περιέργεια, να δώ και να καταλάβω τα κριτήρια σας. Είμαι εδώ, δεν φεύγω. Μπορείτε φυσικά να με διώξετε με τις κλωτσιές, αλλά μέχρι τότε θα παραμείνω στη θέση μου.
Άλλωστε αν και μόνο ελάχιστες μέρες στην πόλησας, έδωσα ένα τόνο χαρούμενο. Αγόρασα μπογιές και έβαψα τοίχους που παραμένανε αρκετό καιρό ψιλοχάλια, δεν ζήτησα τίποτα για να το κάνω. Αλλά δεν μπορώ να κρύψω οτι αγόρασα τα καλύτερα χρώματα που σίγουρα θα έχουν διάρκεια σε βάθους χρόνου.

Για αυτό μένω εδώ, θέλω να ακούσω την ποινή μου.

Και αν χαλάσει.....

Πόση χαρά μπορούν να μας δώσουν τα διάφορα παιχνίδια (πραγματικά παιχνίδια) ή τα διάφορα στολίδια, όπως τα χριστουγενιάτικα. Μέρες πρίν προσπαθούμε τα κατάληλα για τον δικό μας χώρο και την ψυχοσυνθεσή μας. Αλλά πάντοτε κάτι λείπει. Πολλές φορές δεν ταιριάζει το αστέρι και ψάχνουμε κάποιο άλλο.

Ποτέ δεν θα είμαστε όμως χωρίς αστέρι, ασχέτως την προσπάθεια που θα κάνουμε να βρούμε το κατάλληλο, αν δεν το βρούμε θα αρκεστούμε σε κάποιο άλλο. Απλά γιατί πρέπει να υπάρχει το αστέρι.

Σε κάποια στιγμή όμως, θα δούμε σε κάποια βιτρίνα εκείνο που ψάχναμε, θα τρέξουμε μέσα στην τρελλή χαρά να πάρουμε γιατί είναι αυτό που ζητάγαμε. Με τις γωνίες που θέλαμε, στο μέγεθος που θέλαμε και φυσικά πάντα φωτεινό και με την τέλεια απόχρωση για μας.

Μέσα στην τρελλή χαρά τρέχουμε σπίτι να το τοποθετήσουμε στο σημείο που πάντα ονειρεύομασταν και να το χαρούμε που φωτίζει τον δικό μας ουρανό. Η μέρα τελειώνει υπέροχα και πέφτουμε για ύπνο, είναι φυσικό να δούμε στα ονειρά μας το αστέρι μας, φωτεινό - μεγαλοπρεπές, με την τέλεια του απόχρωση (έστω και σε ασπρόμαυρα όνειρα).

Την επόμενη μέρα, θέλοντας να το δούμε να φωτίζει και πάλι, το βάζουμε στην μπρίζα. Αλλά δεν είναι το ίδιο, μια μικρή κουκίδα στην κάτω δεξιά γωνία έχει σβήσει. Το υπόλοιπο παραμένει λαμπερό και πάντα είναι αυτό που θέλαμε. Αλλά η μικρή αυτή κουκίδα μας έσβησε το γέλιο, τη χαρά που είχχαμε την προηγούμενη.

Η αντίδραση του καθενός διαφορετική, κάποιος θα κλαψει, κάποιος θα εκνευριστεί και κάποιος θα μείνει απλά μαλάκας και θα το κοιτάει. Δεν θα καταλαβαίνει το γιατί. Ενώ μπορεί πολύ απλά ν απροσπαθήσει να το φτιάξει και να είναι ακόμα καλύτερο και χωρίς να φαίνεται το παραμικρό, η πρώτη αντίδραση είναι η παγωμάρα. Δεν το περίμενε απλά και η έκπληξη τεράστια. Ένα μεγάλο γιατί σίγουρα ζωγραφιστεί στα μάτια του, αλλά δυστυχώς το αστέρι δεν μπορεί να απαντήσει.

Οι εξηγήσεις πολλές, υπερφόρτωση ρεύματος, ελατωματικό, δεν ήταν στη σωστή θέση...... και άλλα πολλά. Καθόμαστε όμως και το χαζεύουμε μέχρι να φύγει η πρώτη παγωμάρα, σε καμιά περίπτωση δεν τίθεται θέμα αντικατάστασης του αστεριού, ήταν αυτό που ψάχναμε.

Θα το έχουμε μέχρι να σταματήσει μόνο του να φωτίζει, η πρώτη επόμενη αντίδραση θα είναι να προσπαθήσουμε να το επαναφέρουμε στην κατάσταση την αρχική. Πολλές φορές ίσως να γίνει και καλύτερο, πιο λαμπερό και πιο φωτεινό, χωρίς πολλά λόγια, απλά και μόνο με δουλειά. Θα αφήσουμε οτι άλλο κάνουμε και θα δουλεύουμε μόνο για το αστέρι μας. Νομίζουμε έτσι οτι θα σβησει για πάντα η απογοήτευση που ζήσαμε για την μικρή του γωνία που κάηκε.

Θα σβήσει και θα χαθεί όμως κάποτε η απογοήτευση αυτή ή όχι?

5 και σήμερα

Όχι δεν μετράω ανάποδα για τη "ρόζα". Αυτό δεν το έκανα όταν ήμουν φαντάρος, αλλά το κάνω τώρα. Και έχει σχέση με τις εξετάσεις.

Πέντε μέρες μας μείνανε. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να έχουμε θετικό αποτέλεσμα. Μπορώ να πώ οτι το αξίζω με τόσο διάβασμα, αλλά η αλήθεια είναι οτι κουράστικα. Δυστυχώς ακόμα και αυτό το κάνω ανάποδα σε σχέση με το φυσιολογικό κόσμο.

Όλοι ξεκινάνε χαλαρά το διάβασμα και με την παροδο του χρόνου εντίνουν τις προσπάθειες τους, αλλά εγώ....? ΑΝΑΠΟΔΑ.

Ξεκινάω με φούλ ρυθμό, τον οποίο διατηρώ μέχρι λίγο πρίν τις εξετάσεις, αλλά 4-5 μέρες πρίν αρχίζω να τα φτύνω σιγά σιγά και μειώνω την ένταση. Έτσι φτάνω την προηγούμενη να μην διαβάζω καθόλου, αλλά να ξεκουράζομαι και να χαλαρώνω.

Δεν ξέρω ποιό είναι το καλύτερο αλλά έτσι μου βγαίνει και έτσι το κάνω. Οπότε μας μένουν 5 μερούλες ακόμα. Μάλλον 4 γιατί την τελευταία με βλέπω να πίνω φραπεδιά σε καμιά πλατεία και να μαζεύω ήλιο, έτσι για χαλάρωση.

Μια καλημέρα σε όλους σας, να περνάτε πάντα καλά σε ότι και αν κάνετε.

Απολογισμός της Νύχτας

Σήμερα θα κάνω τον απολογισμό μιας αρκετά ωραίας βραδυάς. Τελικά πολύ περίεργα πράγματα γίνονται στη ζωή (έτσι μούρθε και τόπα).

Λοιπόν σήμερα είχαμε ένα blind date, μα εντελώς όμως και κυριολεκτικά. Το μόνο που ήξερα για την εν λόγο είναι ο τρόπος που εκφραζότανε στα διάφορα mail. Λιγοστά και αυτά, άρα δεν μπορούσα να έχω κάποια συγκεκριμένη άποψη.

Θετικό σημείο, τρόπος σκέψης αρκετά "λογικός" για την δική μου βλακεία . Και τίποτα περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να δώ κάτι εντυπωσιακό, δεν αναφέρομαι μόνο στην εμφάνιση αλλά και στο περιεχόμενο.

Για άλλη μια φορά τα γεγονότα με διαψεύσανε (χάρηκα ιδιαίτερα αυτή τη φορά). Δεν θα ρίξω ούτε σαλτσούλα, ούτε πολλά λόγια. Θα περιγράψω ότι μου έκανε εντύπωση (θετική ή αρνητική).

ΘΕΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ( πάντα για τα δικά μου δεδομένα)

Συνεπέστατη στο ραντεβού (σπάνιο πράγμα), για να ακριβολογώ με περίμενε αν και ήμουνα στην ώρα μου. Ξεκίνησε η βραδυά με τις καλύτερες προοπτικές.

Εντυπωσιακή στην εμφάνιση. Ωραίο κορίτσι, τι να σημαίνει τώρα αυτό θα ρωτάτε. Αντε να σας πώ.
Καταρχήν προσεγμένη εμφάνιση και ντύσιμο. Φορεματάκι άψογο, στο κλιμα της εποχής και να τονίζει όσο χρειάζεται την κορμοστασιά. Δηλ ώμους, πλάτη, μπούστο. Τα υπόλοιπα καλημένα για να δουλέψει και λίγο η φαντασία (μην τα θέλουμε και όλα στο πιάτο).

Ωραίο μαλλί, υπέροχα χαρακτηριστικά προσώπου, ελαφρή βάψιμο που ίσως να πέρναγε και απαρατήρητο, αλλά τόνιζε ότι χρειαζότανε χωρίς υπερβολές.

Σωματάκι λαμπάδα, ύψος όσο χρειάζεται για να μιλάμε σαν άνθρωποι και να μην αναγκάζομαι να σκύβω. Αλλά το κυριότερο είναι ότι είναι απλή, χωρίς τουπέ και τα σχετικά εκνευριστικά, χωρίς να προσπαθεί να πλασάρει κανά παραμυθάκι.

Αέρα και στυλάκι υπέροχο, πρόθυμη για πλάκα, πειράγματα και γέλιο. Φοβερό άτομο για παρέα. Να μιλήσεις σοβαρά είτε να να κάνεις χαβαλέ. Μέσα σε όλα.

Με λίγα λόγια, με εντυπωσίασε. Δεν θα κρύψω κάτι, αλλά τουλάχιστον σήμερα δεν είδα κάτι που να με στραβώνει ή να κάνω κάποια προσπάθεια να ανεχτώ. ( To good to be true)

Δεν προσπαθώ να θεοποιήσω κάτι, ουδείς τέλειος. Απλά καταγράφω ότι είδα.

Νάσαι καλά για την ωραία βραδυά που μου χάρησες Ε.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

Ένα και μοναδικό, αλλά απο την δική μου πλευρά. Δεν την εντυπωσίασε το φινάλε (όπως είπε τουλάχιστον), αλλά μπορούμε να το δουλέψουμε.

Γενικά πέρασα αρκετά ωραία, ήρεμα, με το χαβαλέ μας και την κουβεντουλα μας και όλα αυτά με μια ωραία γυναίκα δίπλα μου.

Μου φτάνει.

Απολογισμός της ημέρας

Της νύχτας ίσως γίνει αύριο, αλλά για τώρα μόνο της ημέρας μπορώ να σας πώ. Δεν έγινε και κάτι συνταρακτικό αλλά μια ανακεφαλαίωση ποτέ δεν βλάπτει. Να ξέρουμε και τι κάναμε.

Το κύριο συστατικό ήτανε το διάβασμα. Απο το πρωϊ μέχρι πριν λίγο. Εδώ θα βάλω την περίεργη έκφραση "έκλασε το κεφάλι μου αποτο διάβασμα".

Κολλάει σε πολλές καταστάσεις η φράση, αρκεί να αλλάξουμε το αίτιο. Έκφραση και αυτή, θα την αναλύσω σε κάποιο άλλο post. (σοβαρέψου ρεεε, γέρασες). Ποιός, τί??? Είπες κανείς κάτι? και ποιός να πεί αφού είμαι μόνος!!! Βασιλάκη αρχίζεις και το χάνεις, έτσι κάπως ξεκινάνε όλα.

Εκτός λοιπόν απο το διάβασμα, είχαμε πολύ μα πάρα πού γράψιμο και υποσχέσεις. Κάποιος μου υποσχέθηκε σπανακόπιττα (περιμένω, για φαϊ και γ.... ποτέ δεν ξεχνάω οτι μου υπόσχονται).

Μην παραξενεύεσται, έχω λάβει και τέτοια υπόσχεση, όχι σήμερα φυσικά. Αλλά μου έχει τύχει και αυτό. Το έχω συμπεριλάβει στα απαντά μου.

Το γράψιμο ήτανε ευχάριστο και καλό διάλειμμα. E-mails - blog και άλλα, οπότε αν πάει κάτι στραβά με ιατρική ή το νέο μαγαζάκι που ετοιμάζει ο αφρικάνος, έχω κάνει την προπόνηση για ιδιαιτέρα. Να ξυρίσω πόδι, να βαφτώ, μίνι φουστιτσα και είμαι σένιος (sorry σένια ήθελα να πώ)

Και έχω και μια πείνα σήμερα........ (ντιν νταν ντιν ντογκ), καμπάνες χτυπάνε, για ποιόν άραγε?

Κώτσο μέπιασε πάλι, τα χάπια μου. Ας την κάνω διακριτικά γιατί έχω όρεξη να γράψω πολλά, αλλά δεν λέγονατι όλα.

Ας γράψω κανά mail καλύτερα.

See you boys and girls

(κάτι μέχει πιάσει με το αγγλικό τελευταίως).

Μια καλημέρα σε όλους σας

Να πώ μια καλημέρα σε όλους σας, γιατί νιώθω αρκετά high σήμερα. Αντίθετα με την ψυχολογία μου που μέχρι και χτές το βράδυ δεν ήταν ότι καλύτερο, αποφάσισα να πάω κόντρα σε όλα και ασχέτως ψυχολογίας και γεγονότων, εγώ να νιώθω μέσα στην τρελλή χαρά.

Λίγο περίεργο? Σου κάθεται κάπως ανάποδα? Θα συνηθίσεις δεν είναι τίποτα, έτσι και αλλίως όλα στη ζωή μου τα κάνω ανάποδα, γιατί όχι και αυτό.

Μια βδομαδούλα ακόμα και μετά relax, λίγες διακοπούλες με καλή παρέα για χαλάρωμα θάναι ότι πρέπει.

Ψηλέ, κατανομή ακόμα δεν έχουμε. Δεν πιστεύω να γίνει καμιά στραβή και ενώ όταν έρχεσαι αθήνα να την κάνω εγώ για τα βόρεια? Άντε κάνε κάνα κουμάντο, κανά κρητικό βουντού (απο τα καλά που ξέρεις) για να μην γίνει καμιά στραβή.

ΕΥΧΕΣ ΠΟΛΛΕΣ

Θέλω να στείλω τις ευχές μου και τα χρόνια μου πολλά στον Αφρικάνο, για τα γενέθλια του σήμερα.

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ

ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΘΕΙΣ

ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ

Να σου αριθμήσω και μερικές ευχές που θέλω μέχρι τέλος του χρόνου να πραγματοποιηθούν:

1. Πλήρη επιτυχία στις εξετάσεις του Ιουλίου
2. Δεύτερη επιτυχία στις εξετάσεις του Οκτωμβρίου
3. Το πιο ερωτικό σου καλοκαίρι να είναι το φετινό
4. Ότι γνωρίσεις το καλοκαίρι να είναι μόνιμο και πολλά υποσχόμενο
5. Διαγραφή λέξεων απο την ζωή σου, όπως: αγχος, stress, αποτυχία, περίμενε, ΒΛΑΚΕΙΑ...
6. Κατά το τέλος του χρόνου να κάνεις σχέδια επαγγελματικά πλέον
7. Οι γονείς σου & η Αθηνά να είναι πάντα μέσα στην τρελλή χαρά (& σε προσωπικό επίπεδο & για σένα φυσικά).
8. Ρίξε και ένα τζοκεράκι να σου κάτσει

Αυτά να γίνουν όλα στους επόμενους μήνες.

Ααα και να μην το ξεχάσω, βρές φυσιολογικούς ανθρώπους για φίλους και όχι άτομα σαν και μένα.

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ

ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ

Και επι ευκαιρίας να καλωσορίσω την νέα μου φίλη Ε. Καλώς ήρθες στην παρέα μας
Γράφεις ή όχι σχολιάκια δεν έχει σημασία
Αφού ξέρω ότι μπαίνεις και διαβάζεις τακτικά τα δρώμενα στο blog του τρελλού.

Καλώς ήρθες, λοιπόν.

Περίεργη μέρα

Το νιώθω απο το πρωϊ που σηκώθηκα, κάτι δεν θα πάει καλά σήμερα. Ελπίζω να κάνω λάθος.

Όσες φορές όμως είχα το ίδιο συναίσθημα σπάνια έπεσα έξω.

Για να δούμε και την σημερινή μέρα, τι μας περιμένει.

Έχω χάσει επεισόδια......

Η χτεσινή μέρα είχε στο μενού της αρκετές τηλεφωνικές συνομιλίες με γυναικείο πληθυσμό και αρκετό διάβασμα. Θα σταθώ στο πρώτο, γιατί στο τέλος της ημέρας μου έκανε εντύπωση το ρεζουμέ.

Σε κάθε τηλεφώνημα λοιπόν, μετα τα του διαβάσματος λέγαμε και τις άλλες υποχρώσεις που έχει ο καθένας μας να κάνει. Μέσα σε αυτές, εγώ έλεγα ότι θα πρέπει να σιδερώσω, να καθαρίσω κουζίνα και μπάνιο και φυσικά να σκεφτώ το τι θα μαγειρέψω για αύριο, έτσι ώστε σήμερα να πάω απο το πρωϊ στο super και να αγοράσω ότι μου χρειάζεται.

Καλά για όσες μένουν ακόμη με τους γονείς, λογικό είναι (ας πούμε) να μην ασχολούνται με τέτοια θέματα, αφού η μαμά φροντίζει για όλα. Αλλά οι υπόλοιπες? Που ζούνε μόνες τους?

Καταρχήν άκουσα οτι καμία μα καμί δεν μαγειρέυει, πολύ σπάνια και μόνο σε περίπτωση που περιμένουνε κάποιον άντρα για να τον εντυπωσιάσουνε και καλά. Κατά τα άλλα σε καθημερινή βάση παίρνουνε έτοιμα φαγητά σε κουτί, μεσημέρι βράδυ.

Όσο για τις υπόλοιπες δουλειές, πάντα φωνάζουνε κάποια άλλη (μετά πληρωμής) για να κάνει όλα τα υπόλοιπα, ακόμα και το σιδέρωμα. Και στο τέλος της κάθε συζήτησης άκουγα την ίδια ατάκα:

"Χαράς την γυναίκα που θα σε πάρει, πλένεις - σκουπίζεις - μαγειρεύεις - σιδερώνεις - αν είχες και σκύλο θα τον πήγαινες και βόλτα"

Εγώ έχω μείνει στην εποχή που κάτι τέτοιες ατάκες τις λέγανε προς τις γυναίκες και όχι ανάποδα.

Μάλλον έχω χάσει κάποια επεισόδια, κάτι έχει πάει στραβά σε αυτόν τον πλανήτη και δεν έχω πάρει μυρουδιά. Σε λίγο θα μου κάνουνε και προξενιό (όπως πάει η δουλειά). Θα βάλω για προίκα τα πτυχία μου, να στολιστώ να βαφτώ και να περιμένω?

Ρε τι λέμε!!!!! Κάτι έχει πάει στραβά και πρέπει να το ανακαλύψω, εκτός και αν έχω μείνει πολύ μα πάρα πολύ πίσω.

Χρειάζεται τίτλος?

Απλά ξεκίνησα το post, για να γράψω. Δεν ξέρω όμως το τί, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα μπερδεμένα στο κεφάλι μου που δημιουργούν ένα σύμπλεγμα απίστευτο. Κάποτε θα πρέπει να τα βάλω σε μια τάξη, αλλά το λέω καμιά δεκαετία και ακόμα δεν το έχω κάνει.

Σε αυτό το διάστημα συμβαίνουν καινούρια πράγματα και καταστάσεις που χώνονται ανάμεσα στα παλιά και γίνεται το έλα να δείς. Είναι κάτι ανάλογο με το tower του υπολογιστή. Πολλά καλώδια (μικρά, μεγάλα, πλατιά, γυριστά) που ενώνουν διάφορα τμήματα, αν τα αφήσεις χύμα τότε και δεν υπάρχει καλός εξαερισμός στο εσωτερικό του tower και κατά δεύτερον αν χρειαστεί να αλλάξεις κάτι στο εσωτερικό σου δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα.

Στην αντίθετη περίπτωση αν τα έχεις συμμαζεμένα και δεμένα τότε και καλύτερο εξαερισμό θα έχεις στο κουτί αλλά και σε όποια αλλαγή στο εσωτερικό του tower δεν θα μας πάρει πάνω απο μερικά λεπτά. Έτσι θα πρέπει να ήτανε και στο μυαλό μου αλλά δυστυχώς υπάρχει τέτοιο μπλέξιμο που γίνεται της κακομοίρας (και όχι της καλομοίρας).

Μιας και αναφέρθηκα στο tower, αποφάσισα να αλλάξω όλα τα εσωτερικά καλώδια (controlers) με τα καινούρια. Ειδικά αυτά των ΑΤΑ είναι πολύ μεγάλα και πλατιά, ενώ τα καινούρια, λεπτά και κυρίως έχουν τα σπασίματα που πρέπει. Όσο για το καλώδιο του floppy διάλεξα νε μεν λεπτό με το σπάσιμο αλλά και neon. Σήμερα σε κάποια στιγμή το απογευματάκι θα τα αλλάξω, περίεργος είμαι να δώ πως θα φαίνεται ο neon controler. Σε κάποια στιγμή θα πρέπει να βάλω και 2 νέα ανεμιστηράκια. Αν και δεν έχω πρόβλημα υπερθέρμασης, βρίσκεται σταθερά ανάμεσα στους 40-42 βαθμούς, όταν το ελέγχω το βραδάκυ αλλά αν σκεφτώ ότι δουλεύει απο το πρωϊ, είναι μια χαρά.

Έτσι το "μωρό" θα αποκτήσει και neon, ελπίζω να του αρέσει και να μην βάλει τα κλάματα και έχουμε προβλήματα. Θα γράψω εντυπώσεις μετά τις αλλαγές.

Έτσι να πώ κάτι

Πρωϊνό ξύπνημα, αλλά κάπως στραβό. Δεν ξέρω γιατί αλλά σηκώθηκα κάπως στραβά σήμερα. Είναι απο εκείνες τις ημέρες που ξέρεις οτι τίποτα δεν θα πάει καλά, χωρίς να υπάρχει (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) κάποιος ιδιαίτερος λόγος.

Είπα να πιώ τον καφέ μου (με τα 9 παγάκια) παρέα με τους φίλους τους blogger, διάβασα διάφορα κάποια ευχάριστα και κάποια περίεργα. Στο δεύτερο τσιγάρο χτυπάει το γαμίδι το κινητό , βλέπω όνομα και στραβώνω. Πρέπει να εκνευριστώ πρωϊ πρωϊ, αλλά ας το πάρει το ποτάμι. Πρίν απαντήσω ξεδιπλώνω το χαρταετό μου (παίρνω το αδιάφορο υφάκι εν ολίγοις) και απαντάω. Διάλογος φοβερός.

-Σε ξύπνησα? Τι κάνεις?
-Μια χαρά, φραπεδάκι πίνω και σερφάρω για χαλάρωμα. Εσύ? καλά στον ύπνο σου με έβλεπες?
-Σχεδόν (εδώ αρχίζω και ψιλιάζομαι ότι θα αρχίσει τις αρχιδιές πάλι, οι αρχιδιές δεν έχουν σχέση με κάποιο δέντρο όπως πορτοκαλιές - αχλαδιές και τα σχετικά). Σε σκέφτομαι απο χτές το βράδυ, δεν ξέρω το γιατί. Αργότερα σε είδα και στον ύπνο μου..... ξέρεις....
-Όχι δεν ξέρω, απο πού να το ξέρω. Με κυνηγάγανε ή τους κυνηγούσα? Τι ειδες?
-Άσε τι να σου λέω τώρα, πάντως με αναστάτωσε φοβερά και είμαι ξύπνια απο τα χαράματα.
-Οκ, αφού δεν γουστάρεις να το πείς δεν επιμένω (φοβερή ανακάλυψη ο χαρταετός, τον παρακολουθώ πως ανεμίζει στον ουρανό και γουστάρω).
-Θα κάνεις κάτι την τετάρτη? (τα γενεθλιά μου) Σκέφτομαι τι δώρο να σου κάνω (μικρη ολλανδέζα έχουν και άλλοι τα ίδια προβλήματα, όπως βλέπεις.
-Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα (ας την κουρδίσω και λίγο). Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είμαι με τη λίτσα, το κορίτσι ανέβαλε το μαθημά της για να έρθει να μου ευχηθεί. Ευτηχώς υπάρχουν κάποια άτομα που εκτιμάνε όσα κάνω για αυτούς.
-Έχεις κανονίσει με την λίτσα και εμένα δεν μου έχεις πεί τίποτα ακόμα?
-Θεώρησα οτι δεν θα γούσταρες να βρεθείς στα γενέθλια ενός εγωιστή, χωρίς τρόπους συμπεριφοράς, με υπέρμετρηη αλαζονεία, φοβερή βλακεία και ανώριμου. Άλλωστε πριν 3 μέρες εσύ μου είπες οτι δεν θέλεις να με ξανακούσεις και πολύ περισσότερο να με δείς.
-Καλά δεν μπορείς να καταλάβεις μια φορά στη ζωή σου τι εννοώ?
-Άστο κορίτσι μου, προσπάθησα, μύρισα τα νύχια μου αλλά τα είχα κόψει και δεν πήρα μυρουδιά του τι ήθελες να πείς.
-Πές μου τι δώρο να σου κάνω?
-Δεν τα γουστάρω τα δώρα, σε τέτοιες περιπτώσεις ξέρεις οτι θέλω τα φιλαράκια μου δίπλα να περάσουμε καλά και μόνο, χωρίς δώρα και βλακείες.
-Εγώ θέλω κάτι να σου πάρω, πές μου
-οκ, τότε θα γίνει τετάρτη ή πέμπτη. Άκου τι θα κάνεις: Θα μπανιαριστείς, θα βάλεις τα αρωματάκια σου, τα πιο sexy εσώρουχα που έχεις, αλλά δεν θα βαφτείς καθόλου. Θα έχεις αγοράσει μια φούξια κορδέλα αρκετά μεγάλη, και απο ρούχα μόνο μια καμπαρντίνα,θα μπείς στα αμαξάκι σου και θα κατηφορήσεις στις δυτικές συνοικίες, θα σου πώ πως έρχεσαι μέχρι το σπίτι μου. Παρκάρεις, δένεσαι με την κορδέλα, σε καρπούς - μέση - και λαιμό κάνοντας ένα ωραίο φιόγκο στο λαιμό, βάζεις την καμπαρτνίνα και χτυπάς κουδούνι. Μόλις σου ανοίξω την πετάς και μένεις με την κορδέλα και τα εσώρουχα.
-Καλά το ίδιο όνειρο βλέπαμε? (ήρεμα bill, βαθιές ανάσες, μην αρχίσεις ακόμα τα μπινελίκια, κουλάρισε λίγο, ασχολήσου με τον χαρταετό)
-Λοιπόν κόψε το δούλεμα, και πές μου τι θές. Να τελειώνουμε γιατί έχουμε και δουλειές.
-Γιατί με παρεξηγείς συνέχεια, τίποτα δεν θέλω.

Για να μην κουράζω, τα επόμενα 5 λεπτά προσπαθεί να με πείσει οτι δεν θέλει τίποτα!!!!!
-Τι θα κάνεις τώρα? (με ρωτάει)
-Θα ανε΄βω κέντρο να αγοράζω κάτι για το μωρό (Υπολογιστής) να πιώ κανα καφεδάκι και σπίτι για διάβασμα.
-Αααα σοβαρά??? και γώ κέντρο θάμαι. να πάμε για καφέ μαζί
-Αν βολέυει γιατί όχι.
-Δεν μου φέρνιες επι ευκαιρίας και τις ερωτήσεις που έχεις τελειώσει για να κάτσω να τις διαβάσω? (εδώ είμαστε, θα πέσει δούλεμα τώρα)
-Θα τις πάρεις όταν έρθεις με την κορδέλα σπίτι και αφού περιεργαστώ το δώρο μου, παίξω μαζί του και τελικά μου αρέσει και το κρατήσω, γιατί πολλά δώρα τα πετάμε. Τότε θα πάρεις τις ερωτήσεις.
-Έλα ρε βασίλη, πλάκα έχεις. Σιγά μην το κάνω αυτό. Έχεις κάτι ιδέες όμως, για πε΄ς μου για τις ερωτήσεις θα μου τις δώσεις?
-τις κάνουμε μαζί με την κολλητή σου όπως ξέρεις, οπότε πάρτες απο εκεί, να μην νιώθεις και υποχρεωμένη. Λοιπόν σε αφήνω γιατί πρέπει να ετοιμαστώ να φύγω.

Έχει γίνει πλέον τόσο προβλέψιμη που είναι απίστευτο. Είναι ικανή να κάνει τα πάντα για να τελειώσει τη δουλειά που θέλει. Γιατί δεν ζητάει στα ίσια οτι θέλει και δημιουργεί ολόκληρο σενάριο, χωρίς λόγο και αιτία.

Πολύ κουραστικό και βαρετό. Τη βαρέθηκα τη βλακεία των ανθρώπων και τα όλα τα δήθεν. Αφρικάνε την κάνω για κανα ερημικό νησί στον ειρηνικό, είσαι μέσα?

'Εχει "θέμα" σήμερα....

Να μην το ξεχάσω, να κατέβω το πρωί να αγοράσω το "θέμα". Εκτός το γαμάτο βιβλίο που έχει δίνει και ένα μπλουζάκι με τις ατάκες του θέμου.....

Φοβερό, αφρικάνε κάνε κουμάντο να έχουμε τα ίδια μπλουζάκια και τέλος του μηνός ξέρεις που θα τα λανσάρουμε......... ναι ναι αγόρι μου, ακριβώς εκεί. Τι να κάνω, κάποτε έλεγε η μάνα μου να πάω φαντάρος να πίξει το μυαλό μου αλλά μάλλον έκανε λάθος.

Μετά το φανταριλίκη αυξήθηκε η βλακεία μου, οπότε πάμε για τα μπλουζάκια αύριο να τα έχουμε για τις 24 του μηνός. Ανέβα τετάρτη, τούρτα δεν θάχω αλλά κρύες μπύρες θάχω και όχι μόνο........

Έχασα πολλά....

Πάρα πολλά έχασα τις μέρες αυτές. Καταρχήν δεν μπόρεσα να ταξιδέψω για το γάμο ενός απο τους καλύτερους φίλους μου, μαλακία αλλά ήτανε αδύνατον. Είχα κάνει και την επέμβαση στο διάφραγμα, ακόμα με τα ράμματα δεν γινότανε να ταξιδέψω 15 ώρες (εκτός ελλάδος) για το γάμο.

Στο καπάκι έρχονται και οι εξετάσεις και έδεσε το γλυκό. Ευτυχώς πήγε ο άλλος ο κολλητός , ο σταύρος και μου έστειλε φωτογραφίες απο το γάμο. Κρίμα, κρίμα που το έχασα. ¨οταν μετά τις εξετάσεις θα ανέβω να τους δώ θα ακούσω πολλά μπινελίκια, είναι κάτι παραπάνω απο σίγουρο. Τους εύχομαι ότι καλύτερο, αν και είμαι σίγουρος γιατί ταιριάζουν φοβερά, ενώ σε λίγους μήνες θα αποικτήσουν και το τρίτο μέλος της οικογενείας. Άντε με το καλό.

Στον αντίποδα έκατσα εδώ να με ταλαιπωρεί η μύτη κανά 8ήμερο, να ξεκινάω φουλ προετοιμασία για τις εξετάσεις και να έχω και την κάθε ηλίθια να μας τα κάνει μπαλόνια.

Να μην την ξεκινήσω απο την αρχή, θα ξημερωθούμε. Αλλά για να σας βάλω κάπως στο κλίμα, "παίζει" μία ας πούμε συνάδερφος αλλά πολύ ψώνιο ρε αδερφέ μου. Στην καλύτερη των περιπτώσεων νομίζει ότι είναι ένα κράμα απο lolobrigida, πριγκίπησα σίσσυ με κάτι πινελιές απο madona με μαστροκώστα.....άστα να πάνε δηλαδή. Το ότι είναι 1,50 πάνω στο κουβά και με τα χέρια ανάταση, άβυζη και ακωλη δεν το θεωρεί μειονέκτημα. Τρελλές γυναίκες τι περιμένεις? (ρητορική ερ΄βτηση, μην απαντήσει κανείς).

Να μην αναφερθώ στα λεφτά της (όπως λέει, μεταξύ μας χλωμό το κόβω και αυτό) και το τζάκι της οικογενειάς της!!!!!!!!! (δεν θα το σχολιάσω ούτε αυτό, είμαι υπεράνω και το χαίρομαι). Τέλος πάντων, μας το έπαιζε δήθεν και κάπως η κυρία μέχρι να έρθει η ώρα για τις εξετάσεις. Εκεί ξεχάστηκαν όλα, και τα τζάκια και τα λεφτά και το τουπέ και όλα. ¨ερηξε τα μούτρα και με παρακάλεσε (άκουσον άκουσον, που μπορεί να ξεπέσει ο άνθρωπος) να την βοηθήσω.

Ένεκα που της έχω και μια αδυναμία (όλοι μας έχουμε ελλατώματα, τι να κάνουμε), λέω ας τη βοηθήσω, γιατί όχι.

Λάθος μεγάλο, η βλακεία δεν ξεπερνιέται με τίποτα. Το έχω ζήσει άπειρες φορές αλλά επιμένω να το προσπαθώ να αποδείξω ότι μπορεί να αλλάξει η βλακεία των ανθρώπων. Καλός μαλάκας είμαι και γώ, αλλά δεν άλλαξα στα νειάτα μου θα αλλάξω στα γεράματα?

Μου βάζει όρους, ναι καλά το διαβάζετε, βάζει όρους με ποιό τρόπο θα την βοηθήσω. Και για να τα κάνω ψιλά, μου λέει: Θα έρχεσαι σπίτι μου, θα κουβαλάς βιβλία (σαν το μαλάκα) και εγώ θα περιμένω στον "πύργο" μου (μη χέσω) να έρθεις. Τοβράδυ θα φεύγεις και την άλλη μέρα πάλι τα ίδια........

Τέλος πάντων, το απίστευτο δεν είναι τι ζήτησε αυτή αλλά ότι το έκανα για μια και μοναδική μέρα. Δυστυχώς δεν μπορώ να πώ όχι σε γυναίκα που κλαίει (μέσω τηλεφώνου, όταν ζητούσε βοήθεια). Ευτυχώς δεν το έχουν πάρει χαμπάρι οι υπόλοιπες γιατί δε θα με γλύτωνε τίποτα. Με τα πολλά πάω σπίτι της και να με περιμένουν με τη μάνα της στην πόρτα (απίστευτα πράγματα), και ενώ η δικιά μας ετοίμαζε καφέ η μάνα της να με παρακαλάει να τη βοηθήσω όσο μπορώ να τελειώνει με τις εξετάσεις.

Εγώ την κοίταγα και σκεφτόμουνα, να της πώ ότι η κόρη της είναι τυπική "κατσαρίδα" ή όχι? Ότι δεν "κόβει" για πολλά και μεγάλα πράγματα το μυαλό της? Τελικά κάνω τον αδιάφορο και λέω θα κάνω ότι μπορώ. Αλλά τι να κάνω όταν της δίνω ερωτήσεις (πολλαπλών απαντήσεων), της λέω και την σελίδα απο το βιβλίο να βρεί την απάντηση και μου λέει: "δεν μπορώ να πάρω τέτοιο ρίσκο, και αν κάνω λάθος?"

Εκεί τα είδα όλα (για άλλη μια φορά στη ζωή μου), ίσως να της τα έβαζα με κάποιο μαγικό τρόπο στο κεφαλάκι της? Λέω εγω τώρα με το φτωχό μυαλό μου.......

Και φυσικά την επόμενη μέρα που της είπα ότι δεν μπορώ να ξαναπάω γιατί πρέπει να ετοιμαστώ και γώ για τις εξετάσεις, έγινα ξαφνικά ο κακός και ο απρεπής και ο εγωιστής!!!!!!!

Ήμαρτον θεέ μου, γιατί όλα σε μένα? Τόση βλακεία στον κόσμο είναι αναγκαία? Αν δεν μπορείς κορίτσι μου, ασχολήσου με το πλέξιμο ή παντρέψου κανα χούφταλο και άραξε αλλά την ιατρική τι την θέλεις? Για τα μάτια του κόσμου? Και όταν θα μπείς στο νοσοκομείο τι θα κάνεις?

Η σε φοβίζει μάλλον οτι ίσως να είσαι η μόνη που θα αποτύχει τώρα (λόγω ελλειπών γνώσεων) απο την παρέα και το image σου δεν θα αντέξει τέτοιο χτύπημα?

Να δουλεύουμε 3 άτομα μερα νύχτα και να είναι η μόνη που ασχολήται με το να μας παίρνει όλους τηλέφωνο και να βάζει τα κλάμματα........., δυστυχώς έστω και στα 35 σου ήρθε η στιγμή να καταλάβεις ότι κάποτε πρέπει να κάνεις κάτι μόνη σου για να δικαιολογήσεις την υπαρξή σου, χωρίς τις πλάτες κάποιου άλλου να σε στηρίζει. Προσπάθησα να σε βοηθήσω αλλά η βλακεία σου είναι απέραντη και τελικά ή μόνη που θα χάσει θα είσαι εσύ.

Εδώ πλέον μετράει το εγώ του καθενός μας και όχι τι είναι ο μπαμπάς ή η μαμά. Αν και σε αυτή την ηλικία που είσαι (μετά το καλοκαίρι να πάμε και απο τον φίλο τον τάκη τον επιπλοποιό να σου πάρει μέτρα) θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει το τι έχεις κάνει εσύ προσωπικά στη ζωή σου και όχι οι γονείς σου.

Δυστυχώς κάποια άτομα δεν ωριμάζουν ποτέ.