Έτσι να πώ κάτι

Πρωϊνό ξύπνημα, αλλά κάπως στραβό. Δεν ξέρω γιατί αλλά σηκώθηκα κάπως στραβά σήμερα. Είναι απο εκείνες τις ημέρες που ξέρεις οτι τίποτα δεν θα πάει καλά, χωρίς να υπάρχει (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) κάποιος ιδιαίτερος λόγος.

Είπα να πιώ τον καφέ μου (με τα 9 παγάκια) παρέα με τους φίλους τους blogger, διάβασα διάφορα κάποια ευχάριστα και κάποια περίεργα. Στο δεύτερο τσιγάρο χτυπάει το γαμίδι το κινητό , βλέπω όνομα και στραβώνω. Πρέπει να εκνευριστώ πρωϊ πρωϊ, αλλά ας το πάρει το ποτάμι. Πρίν απαντήσω ξεδιπλώνω το χαρταετό μου (παίρνω το αδιάφορο υφάκι εν ολίγοις) και απαντάω. Διάλογος φοβερός.

-Σε ξύπνησα? Τι κάνεις?
-Μια χαρά, φραπεδάκι πίνω και σερφάρω για χαλάρωμα. Εσύ? καλά στον ύπνο σου με έβλεπες?
-Σχεδόν (εδώ αρχίζω και ψιλιάζομαι ότι θα αρχίσει τις αρχιδιές πάλι, οι αρχιδιές δεν έχουν σχέση με κάποιο δέντρο όπως πορτοκαλιές - αχλαδιές και τα σχετικά). Σε σκέφτομαι απο χτές το βράδυ, δεν ξέρω το γιατί. Αργότερα σε είδα και στον ύπνο μου..... ξέρεις....
-Όχι δεν ξέρω, απο πού να το ξέρω. Με κυνηγάγανε ή τους κυνηγούσα? Τι ειδες?
-Άσε τι να σου λέω τώρα, πάντως με αναστάτωσε φοβερά και είμαι ξύπνια απο τα χαράματα.
-Οκ, αφού δεν γουστάρεις να το πείς δεν επιμένω (φοβερή ανακάλυψη ο χαρταετός, τον παρακολουθώ πως ανεμίζει στον ουρανό και γουστάρω).
-Θα κάνεις κάτι την τετάρτη? (τα γενεθλιά μου) Σκέφτομαι τι δώρο να σου κάνω (μικρη ολλανδέζα έχουν και άλλοι τα ίδια προβλήματα, όπως βλέπεις.
-Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα (ας την κουρδίσω και λίγο). Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είμαι με τη λίτσα, το κορίτσι ανέβαλε το μαθημά της για να έρθει να μου ευχηθεί. Ευτηχώς υπάρχουν κάποια άτομα που εκτιμάνε όσα κάνω για αυτούς.
-Έχεις κανονίσει με την λίτσα και εμένα δεν μου έχεις πεί τίποτα ακόμα?
-Θεώρησα οτι δεν θα γούσταρες να βρεθείς στα γενέθλια ενός εγωιστή, χωρίς τρόπους συμπεριφοράς, με υπέρμετρηη αλαζονεία, φοβερή βλακεία και ανώριμου. Άλλωστε πριν 3 μέρες εσύ μου είπες οτι δεν θέλεις να με ξανακούσεις και πολύ περισσότερο να με δείς.
-Καλά δεν μπορείς να καταλάβεις μια φορά στη ζωή σου τι εννοώ?
-Άστο κορίτσι μου, προσπάθησα, μύρισα τα νύχια μου αλλά τα είχα κόψει και δεν πήρα μυρουδιά του τι ήθελες να πείς.
-Πές μου τι δώρο να σου κάνω?
-Δεν τα γουστάρω τα δώρα, σε τέτοιες περιπτώσεις ξέρεις οτι θέλω τα φιλαράκια μου δίπλα να περάσουμε καλά και μόνο, χωρίς δώρα και βλακείες.
-Εγώ θέλω κάτι να σου πάρω, πές μου
-οκ, τότε θα γίνει τετάρτη ή πέμπτη. Άκου τι θα κάνεις: Θα μπανιαριστείς, θα βάλεις τα αρωματάκια σου, τα πιο sexy εσώρουχα που έχεις, αλλά δεν θα βαφτείς καθόλου. Θα έχεις αγοράσει μια φούξια κορδέλα αρκετά μεγάλη, και απο ρούχα μόνο μια καμπαρντίνα,θα μπείς στα αμαξάκι σου και θα κατηφορήσεις στις δυτικές συνοικίες, θα σου πώ πως έρχεσαι μέχρι το σπίτι μου. Παρκάρεις, δένεσαι με την κορδέλα, σε καρπούς - μέση - και λαιμό κάνοντας ένα ωραίο φιόγκο στο λαιμό, βάζεις την καμπαρτνίνα και χτυπάς κουδούνι. Μόλις σου ανοίξω την πετάς και μένεις με την κορδέλα και τα εσώρουχα.
-Καλά το ίδιο όνειρο βλέπαμε? (ήρεμα bill, βαθιές ανάσες, μην αρχίσεις ακόμα τα μπινελίκια, κουλάρισε λίγο, ασχολήσου με τον χαρταετό)
-Λοιπόν κόψε το δούλεμα, και πές μου τι θές. Να τελειώνουμε γιατί έχουμε και δουλειές.
-Γιατί με παρεξηγείς συνέχεια, τίποτα δεν θέλω.

Για να μην κουράζω, τα επόμενα 5 λεπτά προσπαθεί να με πείσει οτι δεν θέλει τίποτα!!!!!
-Τι θα κάνεις τώρα? (με ρωτάει)
-Θα ανε΄βω κέντρο να αγοράζω κάτι για το μωρό (Υπολογιστής) να πιώ κανα καφεδάκι και σπίτι για διάβασμα.
-Αααα σοβαρά??? και γώ κέντρο θάμαι. να πάμε για καφέ μαζί
-Αν βολέυει γιατί όχι.
-Δεν μου φέρνιες επι ευκαιρίας και τις ερωτήσεις που έχεις τελειώσει για να κάτσω να τις διαβάσω? (εδώ είμαστε, θα πέσει δούλεμα τώρα)
-Θα τις πάρεις όταν έρθεις με την κορδέλα σπίτι και αφού περιεργαστώ το δώρο μου, παίξω μαζί του και τελικά μου αρέσει και το κρατήσω, γιατί πολλά δώρα τα πετάμε. Τότε θα πάρεις τις ερωτήσεις.
-Έλα ρε βασίλη, πλάκα έχεις. Σιγά μην το κάνω αυτό. Έχεις κάτι ιδέες όμως, για πε΄ς μου για τις ερωτήσεις θα μου τις δώσεις?
-τις κάνουμε μαζί με την κολλητή σου όπως ξέρεις, οπότε πάρτες απο εκεί, να μην νιώθεις και υποχρεωμένη. Λοιπόν σε αφήνω γιατί πρέπει να ετοιμαστώ να φύγω.

Έχει γίνει πλέον τόσο προβλέψιμη που είναι απίστευτο. Είναι ικανή να κάνει τα πάντα για να τελειώσει τη δουλειά που θέλει. Γιατί δεν ζητάει στα ίσια οτι θέλει και δημιουργεί ολόκληρο σενάριο, χωρίς λόγο και αιτία.

Πολύ κουραστικό και βαρετό. Τη βαρέθηκα τη βλακεία των ανθρώπων και τα όλα τα δήθεν. Αφρικάνε την κάνω για κανα ερημικό νησί στον ειρηνικό, είσαι μέσα?