Έχασα πολλά....

Πάρα πολλά έχασα τις μέρες αυτές. Καταρχήν δεν μπόρεσα να ταξιδέψω για το γάμο ενός απο τους καλύτερους φίλους μου, μαλακία αλλά ήτανε αδύνατον. Είχα κάνει και την επέμβαση στο διάφραγμα, ακόμα με τα ράμματα δεν γινότανε να ταξιδέψω 15 ώρες (εκτός ελλάδος) για το γάμο.

Στο καπάκι έρχονται και οι εξετάσεις και έδεσε το γλυκό. Ευτυχώς πήγε ο άλλος ο κολλητός , ο σταύρος και μου έστειλε φωτογραφίες απο το γάμο. Κρίμα, κρίμα που το έχασα. ¨οταν μετά τις εξετάσεις θα ανέβω να τους δώ θα ακούσω πολλά μπινελίκια, είναι κάτι παραπάνω απο σίγουρο. Τους εύχομαι ότι καλύτερο, αν και είμαι σίγουρος γιατί ταιριάζουν φοβερά, ενώ σε λίγους μήνες θα αποικτήσουν και το τρίτο μέλος της οικογενείας. Άντε με το καλό.

Στον αντίποδα έκατσα εδώ να με ταλαιπωρεί η μύτη κανά 8ήμερο, να ξεκινάω φουλ προετοιμασία για τις εξετάσεις και να έχω και την κάθε ηλίθια να μας τα κάνει μπαλόνια.

Να μην την ξεκινήσω απο την αρχή, θα ξημερωθούμε. Αλλά για να σας βάλω κάπως στο κλίμα, "παίζει" μία ας πούμε συνάδερφος αλλά πολύ ψώνιο ρε αδερφέ μου. Στην καλύτερη των περιπτώσεων νομίζει ότι είναι ένα κράμα απο lolobrigida, πριγκίπησα σίσσυ με κάτι πινελιές απο madona με μαστροκώστα.....άστα να πάνε δηλαδή. Το ότι είναι 1,50 πάνω στο κουβά και με τα χέρια ανάταση, άβυζη και ακωλη δεν το θεωρεί μειονέκτημα. Τρελλές γυναίκες τι περιμένεις? (ρητορική ερ΄βτηση, μην απαντήσει κανείς).

Να μην αναφερθώ στα λεφτά της (όπως λέει, μεταξύ μας χλωμό το κόβω και αυτό) και το τζάκι της οικογενειάς της!!!!!!!!! (δεν θα το σχολιάσω ούτε αυτό, είμαι υπεράνω και το χαίρομαι). Τέλος πάντων, μας το έπαιζε δήθεν και κάπως η κυρία μέχρι να έρθει η ώρα για τις εξετάσεις. Εκεί ξεχάστηκαν όλα, και τα τζάκια και τα λεφτά και το τουπέ και όλα. ¨ερηξε τα μούτρα και με παρακάλεσε (άκουσον άκουσον, που μπορεί να ξεπέσει ο άνθρωπος) να την βοηθήσω.

Ένεκα που της έχω και μια αδυναμία (όλοι μας έχουμε ελλατώματα, τι να κάνουμε), λέω ας τη βοηθήσω, γιατί όχι.

Λάθος μεγάλο, η βλακεία δεν ξεπερνιέται με τίποτα. Το έχω ζήσει άπειρες φορές αλλά επιμένω να το προσπαθώ να αποδείξω ότι μπορεί να αλλάξει η βλακεία των ανθρώπων. Καλός μαλάκας είμαι και γώ, αλλά δεν άλλαξα στα νειάτα μου θα αλλάξω στα γεράματα?

Μου βάζει όρους, ναι καλά το διαβάζετε, βάζει όρους με ποιό τρόπο θα την βοηθήσω. Και για να τα κάνω ψιλά, μου λέει: Θα έρχεσαι σπίτι μου, θα κουβαλάς βιβλία (σαν το μαλάκα) και εγώ θα περιμένω στον "πύργο" μου (μη χέσω) να έρθεις. Τοβράδυ θα φεύγεις και την άλλη μέρα πάλι τα ίδια........

Τέλος πάντων, το απίστευτο δεν είναι τι ζήτησε αυτή αλλά ότι το έκανα για μια και μοναδική μέρα. Δυστυχώς δεν μπορώ να πώ όχι σε γυναίκα που κλαίει (μέσω τηλεφώνου, όταν ζητούσε βοήθεια). Ευτυχώς δεν το έχουν πάρει χαμπάρι οι υπόλοιπες γιατί δε θα με γλύτωνε τίποτα. Με τα πολλά πάω σπίτι της και να με περιμένουν με τη μάνα της στην πόρτα (απίστευτα πράγματα), και ενώ η δικιά μας ετοίμαζε καφέ η μάνα της να με παρακαλάει να τη βοηθήσω όσο μπορώ να τελειώνει με τις εξετάσεις.

Εγώ την κοίταγα και σκεφτόμουνα, να της πώ ότι η κόρη της είναι τυπική "κατσαρίδα" ή όχι? Ότι δεν "κόβει" για πολλά και μεγάλα πράγματα το μυαλό της? Τελικά κάνω τον αδιάφορο και λέω θα κάνω ότι μπορώ. Αλλά τι να κάνω όταν της δίνω ερωτήσεις (πολλαπλών απαντήσεων), της λέω και την σελίδα απο το βιβλίο να βρεί την απάντηση και μου λέει: "δεν μπορώ να πάρω τέτοιο ρίσκο, και αν κάνω λάθος?"

Εκεί τα είδα όλα (για άλλη μια φορά στη ζωή μου), ίσως να της τα έβαζα με κάποιο μαγικό τρόπο στο κεφαλάκι της? Λέω εγω τώρα με το φτωχό μυαλό μου.......

Και φυσικά την επόμενη μέρα που της είπα ότι δεν μπορώ να ξαναπάω γιατί πρέπει να ετοιμαστώ και γώ για τις εξετάσεις, έγινα ξαφνικά ο κακός και ο απρεπής και ο εγωιστής!!!!!!!

Ήμαρτον θεέ μου, γιατί όλα σε μένα? Τόση βλακεία στον κόσμο είναι αναγκαία? Αν δεν μπορείς κορίτσι μου, ασχολήσου με το πλέξιμο ή παντρέψου κανα χούφταλο και άραξε αλλά την ιατρική τι την θέλεις? Για τα μάτια του κόσμου? Και όταν θα μπείς στο νοσοκομείο τι θα κάνεις?

Η σε φοβίζει μάλλον οτι ίσως να είσαι η μόνη που θα αποτύχει τώρα (λόγω ελλειπών γνώσεων) απο την παρέα και το image σου δεν θα αντέξει τέτοιο χτύπημα?

Να δουλεύουμε 3 άτομα μερα νύχτα και να είναι η μόνη που ασχολήται με το να μας παίρνει όλους τηλέφωνο και να βάζει τα κλάμματα........., δυστυχώς έστω και στα 35 σου ήρθε η στιγμή να καταλάβεις ότι κάποτε πρέπει να κάνεις κάτι μόνη σου για να δικαιολογήσεις την υπαρξή σου, χωρίς τις πλάτες κάποιου άλλου να σε στηρίζει. Προσπάθησα να σε βοηθήσω αλλά η βλακεία σου είναι απέραντη και τελικά ή μόνη που θα χάσει θα είσαι εσύ.

Εδώ πλέον μετράει το εγώ του καθενός μας και όχι τι είναι ο μπαμπάς ή η μαμά. Αν και σε αυτή την ηλικία που είσαι (μετά το καλοκαίρι να πάμε και απο τον φίλο τον τάκη τον επιπλοποιό να σου πάρει μέτρα) θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει το τι έχεις κάνει εσύ προσωπικά στη ζωή σου και όχι οι γονείς σου.

Δυστυχώς κάποια άτομα δεν ωριμάζουν ποτέ.