Βραδυνές ........Ιστοριούλες

Χτές αργά το βραδάκυ (κατά τις 1:30), βγαίνω στο μπαλκόνι να ανάψω ένα τσιγάρο. Στην ησυχία και την ηρεμία που επικρατούσε την ώρα εκείνη. Λιγοστά φώτα, ελάχιστη περαστικοί στην μπροστινή πλευρά (που ειναι και ο μεγάλος δρόμος), και απόλυτη ηρεμία στον πλαϊνό δρόμο. Κάθομαι εκεί, σε σημείο να μπορώ να βλέπω και τους δύο δρόμους και ανάβω το τσιγάρο. Παρατηρούσα τις γειτονικές πολυκατοικίες, όταν με τράβηξε το ψιθύρισμα κάποιων απο το στενάκι. Ρίχνω μια ματιά, βλέπω ένα ζευγαράκι να περπατάει αργά και να συζητάνε. Φτάνουνε μέχρι την γωνία (ακριβώς απο κάτω μου), στροφή και πάλι πίσω. Μου έκανε εντύπωση γιατί κατάλαβα οτι η βόλτα τους ήτανε μόνο για να συζητήσουν κάτι.

Κάποιος λόγος θα υπήρχε και δεν θα μπορούσανε στο σπίτι να τα πούνε. Το σπίτι θα ήτανε σίγουρα του αγοριού γιατί αυτός ήτανε με σορτσάκι, παντοφλίτσα και κοντομάνικο. Ενώ η "μικρή" σενιαρισμένη, του κουτιού. Με 3/4 άσπρο παντελόνι, να τονίζει συγκεκριμένα σημεία του σώματος (και έιχε τι να τονίσει), ροζέ μπλουζάκι, τσαντούλα και τα συναφή. Μου έκαναν εντύπωση αλλά ο τύπος δεν μου θύμηζε κάτι. Περίεργο, γείτονας και να μην τον ξέρω? Κάνοντας τις σκέψεις αυτές τους βλέπω ν απηγαίνουν μέχρι την άλλη γωνία (μια απόσταση γύρω στα 200 μ'ετρα), μεταβολή και πάλι πίσω.

Κάνανε την διαδρομή αυτή 3-4 φορές, μου κίνησαν την περιέργεια αλλά μιλάγανε σιγά και δεν μπορούσα να πιάσω λέξη απο την κουβέντα τους, παρόλι την απόλυτη ησυχία της βραδυάς. Στην επόμενη (πρός εμένα) στροφή τους, άρχησε ο διάλογος να γίνεται κομματάκι πιο έντονος. Πρίν πάρουν την στροφή πάλι για να απομακρυνθούνε έπιασα κάτι λέξξεις του στύλ: "δεν με εμπιστεύεσαι, γιατί μου μιλάς έτσι, τι θέλεις να κάνω.....".

Έχει ενδιαφέρον σκέφτηκα, πηγαίνω στο ψυγείο παίρνω χυμό, στρίβω και 2 τσιγάρα, αναπτήρα στην τσέπη και στο μπαλκόνι. Σε κάθε τους στροφή πλέον άκουγα όλο και καλύτερα τι λέγανε. Μετά απο κανά τέταρτο μπήκα στο νόημα:

Το παλικάρι έιναι γείτοονας (θα πρέπει να τον γνωρίσω) και με την μικρή έχουνε σχέση κανά χρόνο (αν δεν κόλαγε κάπου αλλού αυτό, αν και δεν νομίζω), η οποία πρέπει να μένει κάπου κοντά. Η δουλειά του είναι στο φάληρο ενώ αυτή σε καθημερινή βάση πηγαίνει σε κάποια σχολή. Αυτός έχει κουραστεί απο το πρωϊνό πέρα δώθε για τη δουλειά χάνοντας αρκετό χρόνο στο δρόμο και πρέπει πρίν λίγο καιρό να της είχε πεί ότι σκέφτεται να μετακομίσει για το λόγο αυτό. Αυτή αντέδρασσε, δεν της άρεσε αλλά δεν το συζητήσανε παραπέρα και έμεινε αυτή με την εντύπωση ότι έιχε τελείωσει τι θέμα.

Αυτός τώρα πρέπει να βρήκε σπίτι κάπου κοντά στη δουλειά του και της είπε οτι θα μετακομίσει και η μικρή τα πήρα κρανίο. Δεν ήθελε κάν να το συζητήσει τι θέμα και δεν δέχονταν καμία λύση εκτός του να μείνουν τα πράγματα ως έχουν.

Με τις επόμενες βολτές τους πλέον άκουγα καθαρά τα πάντα και όχι μόνο εγώ. Φτάσανε σε σημείο εκεί που μιλάγανε ήρεμα να φωνάζουνε σχεδόν, αλλά το βήμα τους δεν είχε ενταθεί καθόλου. Αντιθέτως μάλιστα σε κάποια σημεία σταματούσανε, λέγανε τα περίεργα τους και συνεχίζανε στο ίδιο μοτίβο.

Σε κάποια στιγμή (ενώ πλησιάζανε για πολλοστή φορά, με έντονο πλέον διάλογο) βγαίνει απο την απέναντι πολυκατία ο κυρ-τάκης και φωνάζει: " Πως την βλέπετε την δουλειά σήμερα? θα μας αφήσετε να κοιμηθούμε καθόλου ή θα περιμένουμε να μάθουμε αν θα μετακομίσετε και μετά θα κομηθούμε?"

Φοβερή ατάκα, μου άρεσε αρκετά. Κορυφή ο τάκης. "άσε κυρ-τάκη τα παιδιά ν ατα βρούνε, αν κοιμηθείς και μισή ώρα μετά δεν τρέχει τίποτα, άλλωστε συνταξιούχος είσαι" του απαντάω.

"Νομίζεις οτι όλοι είναι κοράκια σαν εσένα? κοιμάσε στις 3-4 και ξυπνάς στις 8:30 - 9, για μήνες τώρα?" μου απαντά, όχι μωρέ δεν είναι κουτσομπόλης, απλά ξέρει και τι βρακύ φοράει η κάθε γυναίκα στην γειτονιά, ποιός πάει ποιός έρχεται, τα ερωτικά σε ακτίνα τουλάχιστον 6-7 τετραγώνων, αλλά καλός άνθρωπος. Κανείς δεν είναι τέλειος.

"Τι να κάνω στο κρεββάτι κυρ-τάκη? εγώ είμαι μόνος, δεν έχω γυναίκα άρα ξενυχτάω. Πήγαινε εσύ στη γυναίκα σου και άσε τα παιδιά να τα βρούνε". Στη διάρκεια του μικρού αυτού διαλόγου, οι άλλοι έχουν σταματήσει το περπάτημα και το διάλογο και ακούνε εμάς τη λεμε. Ξαφνικά του λέει η μικρή:

-Βλέπεις οτι εδώ όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και είναι σαν μιά οικογένεια?
-Αυτό βλέπεις εσύ?
-Φυσικά, εσύ τι βλέπεις?
- Αυτό που έχω καταλάβει εδώ και 4 μήνες που μένω εδώ, στην γειτονιά αυτή είναι όλοι τρελλοί, μα όλοι ανεξερέτως.

Και πήρανε τη στροφή πάλι για να εξαφανιστούν χωρίς να να επαναλάβουν το γνωστό δρομολόγιο, ήρεμα όπως και ξεκινήσανε (και στο περπάτημα και στο διάλογο).

Δεν ξέρω τελικά τι απόφαση θα παρθεί για την μετακόμιση του ή όχι. Πάντως είναι γάτα, αφού κατάλαβε οτι δεν μπορούνε να καταλάβουνε αυτοί που βρίσκονται στην συγκεκριμένη γειτονιά πάνω και απο 35 χρόνια. Είχε απόλυτο δίκαιο.