Το τέλειο όνειρο

Γενικά σπάνια βλέπω όνειρα, γεγονός αυτό. Και όχι οτι βλέπω και τα ξεχνάω. Αλλά προχτές είδα το τέλειο όνειρο, που φυσικά μου το χαλάσανε για να με ξυπνήσουνε απο την νάρκωση και τα πήρα με τον γιατρό (αν και γνωστός). Ας τα πάρουμε με την σειρά όμως.

Προχτές μπαίνω για εγχείρηση στο διάφραγμα (2η φορά σε 2 χρόνια), με τίποτα δεν λέει να κάτσει στην θέση του, πάντα θα γίνει κανάς σαματάς και κάποιο χέρι θα το ξεκολήσει. Μετά τις απαραίτητες εξετάσεις φοράω την περίεργη μπλέ ρομπίτσα και περιμένω. Σε λίγο βρίσκομαι στο χειρουργείο και ακούω τα κρύα αστεία του αναισθησιολόγου και περιμένω να με πιάσει η μαστουρα να πάψω να τον ακούω.

Ξαφνικά σκοτάδι και πέφτω σε βαθύ ύπνο και δια μαγείας αρχίζει το όνειρο. Το όνειρο μου έδειχνε (ας πούμε) ποιά θα ήτανε η τέλεια ζωή για μένα, αυτή που θέλω να έχω στη συνέχεια δηλάδή. Τόσο στον εππαγγελματικό τομέα όσο και στην οικογενειακή ζωή. Αλλά κυρίως ήταν γύρω απο την οικογενειακή (μελλοντική ή υποθετική) ζωή μου. Μεγάλο σπίτι δίπλα στη θάλασσα γεμάτο παιδικές φωνές, και μια ευτυχισμένη ατμόσφαιρα να επικρατεί γενικά στο όλο σκηνικό. Αλλά δεν θέλω να μείνω σε αυτό το σημείο. Το εντυπωσιακό είναι οτι δεν έβλεπα πουθενά την γυναίκα μου, και προσπαθούσα να την βρώ να της μιλήσω για να δώ ποιά είναι.

Λίγο περίεργο όνειρο, λές και ήξερα οτι είναι ψεύτικο όλο το σκηνικό αλλά αφού είχα δεί πολλές απο τις πτυχές της (ας πούμε μελλοντικής) ζωής μου, έψαχνα απεγνωσμένα να βρώ ποιά ήταν η γυναίκα που πήρε τέτοια ρίσκο και αποφάσησε να ζήσει μαζί μου. Αλλά δεν μπορούσα να την βρώ πουθενά. Όχι οτι δεν υπήρχε, αλλά πάντα την έχανα. Στην κουζίνα ήτανε μέχρι να πάω είχε εξαφανιστεί και βρισκότανε στο σσαλόνι, φόρα για το σαλόνι εγώ να την δώ την έκανε για αλλού η κυρία.

Σε κάποια στιγμή βρίσκομαι στο κρεββάτι και είναι δίπλα μου, την ακουμπάω αλλά έχει γυρίσει πλάτη, την πέρνω αγκαλιά και την γυρίζω για να δώ ποιά είναι και εκείνη την στιγμή με ξυπνάει ο μαλάκας ο αναισθησιολόγος!!!!!!!! Είναι να μην εκνευριστείς?????

Ρε κουμπάρε μια ώρα (οση διάρκεια έιχε το χειρουργείο) προσπαθώ να δώ τη γυναίκα μου και όταν είμαι μια ανάσα απο την αλήθεια με ξυπνάς????? Να είμαι μέσα στα νεύρα αλλά μόλις έχω ανοίξει τα μάτια απο την νάρκωση, ακόμα μουδιασμένος να προσπαθώ να μιλήσω να του ρίξω κανα μπινελίκι αλλά άδικος κόπος. Αυτός να συνεχίζει τα κρύα αστεία του και να με εκνευρίζει ακόμα περισσότερο. Περιμένω να ανακάμψω για να εκτονοθώ, αλλά αρχίζει άλλο χειρουργείο και φεύγει.

Τελικά μένω με την τσαντίλα που δεν του τα έχωσα και με το μούδιασμα φυσικά αλλά το κυριότερο είναι οτι δεν είδα ποιά ήτανε. Κρίμα, το σημείο αυτό μου χάλασε όλο τη γλύκα του ονείρου, ή εκτός και αν σήμαινε κάτι το ότι δεν την είδα. Αν και δεν πιστεύω σε τέτοια περίεργα, μούκατσε πάντως άσχημα που δεν την είδα.

Ίσως του χρόνου στο επόμενο χειρουργείο για το διάφραγμα (έτσι που πάω θα πρέπει απο τώρα να κλέισω ημερομηνία) να μπορέσω να δώ το ίδιο όνειρο και να δώ και τέλος φυσικά. Λέτε να το σπάσω μήπως πιο νωρίς ώστε να γλυτώσω χρόνο και να φτάσω στο τέλος του ονείρου γρηγορότερα? Δεν είναι άσχημη ιδέα..............