Παρασκευή, Ιουνίου 09, 2006

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Πήρα την αφορμή να γράψω την σκέψη για τα Ιδιωτικά πανεπιστήμια απο το post της Marinas και τα διάφορα σχόλια που γράφτηκαν.

Καταρχήν ας τα πάρουμε κάπως με τη σειρά τα πράγματα και να τα βάλουμε σε μια (όσο γίνεται) λογική σειρά. Δικαίωμα στη μόρφωση έχει ο καθένας μας, αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να το αφαιρέσει κανείς απο κανέναν. Το δικαίωμα αυτό μπορεί να το ενεργοποιήσει σε όποια ηλικία θέλει ο καθένας μας, όταν νιώθει έτοιμος. Απο την άλλη πλευρά στην ελλάδα αυτό το δικαίωμα είναι άμμεσα συνηφασμένο με την ηλικία. Κάποιος μετά τα τριάντα δεν έχει τις επιλογές και την δυνατότητα να το κάνει, και το θέτω στην πρακτική του πλευρά και όχι στην θεωρητική, αν υπάρχει δηλαδή νομοθετική κάλυψη.

Εδώ έχει έρθει το Ελευθερό πανεπιστήμιο που λειτουργεί λίγα χρόνια για να δώσει την ευκαιρία σε όσους το θέλουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Καλή προσπάθεια αλλά ελλειπής. Χιλιάδες αιτήσεις και γίνεται κλήρωση για τις θέσεις. Αλλά αξίζει να προχωρήσει η προσπάθεια του ελεύθερου πανεπιστημίου.

Η κοινωνία μας ακόμα ζεί με τις επιπτώσεις της μεταπολεμικής περιόδου. Οι γονείς άνω των 45-50 έχουν ακόμη στο μυαλό τους οτι αν το παιδί τους σπουδάσει θα έχει μεγαλύτερο σεβασμό κύρος αξιοπρέπεια και επαγγελματική αποκατάσταση (σε συνδυασμό με την νοοτροπία του δημοσίου).

Στην άλλη πλευρά του ποταμού έχουμε το υπουργείο παιδείας που προσπαθεί (σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του και ανεξαρτήτου κόματος) να βάλει ένα φραγμό ή όχι στο πόσοι θα σπουδάσουν. Και εκεί είναι το λάθος το μεγάλο. Το σκεπτικό είναι λάθος, γιατί θα πρέπει να αλλάξει ολοκληρωτικά το σύστημα παιδείας και όχι με μπαλώματα να προσπαθεί να δώσει λύσεις που ουσιαστικά επιτήνουν το πρόβλημα.

Κααταρχήν δεν αποφασίζει το υπουργείο για τον αριθμό των εισακτεών στα διάφορα ιδρύματα αλλά οι πρυτάνεις. Ο κάθε πρύτανης δηλώνει τον αριθμό που μπορεί να καλύψει το ιδρυμά του και το αναφέρει στο υπουργείο. Φυσικά ανάλογα με τον αριθμό αυτό παίρνει και την επιδότηση το κάθε ίδρυμα. Οπότε είναι λογικό ο κάθε πρύτανης να θέλει όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές ώστε τα φράγκα να είναι πιο πολλά. Αυτό φυσικά δεν επειρεάζει καθόλου την θέση του, που δηλαδή τα ιδρυμά του θάναι ένα μπάχαλο με τον υπερβολικό αριθμό εισακτέων. Και δεν τον αγγίζει γιατί δεν διορίζεται απο το υπουργείο αλλά ψηφίζεται απο τους φοιτητές μέσω εκλογών. Η αλήθεια είναι όμως ότι η πρυτάνεις "διορίζονται" απο τις φοιτητικές παρατάξεις. Γίνεται μια συναλλαγή ανάμεσα στον υποψήφιο πρύτανη και τις κομματικές παρατάξεις και άν έλθουν σε συμφωνία τότε θα εκλεγεί χωρίς αμφιβολία. Εκεί οι διάφορες παρατάξεις ζητάνε ότι μπορείτε να φανταστείτε και παράδειγμα θα σας αναφέρω παρακάτω.

Αυτός ο κύκλος είναι γνωστός στο υπουργείο που επιτέλους τόλμησε να αλλάξει το θέμα. Οι πρυτανικές εκλογές του προηγούμενου μήνα ήταν οι τελευταίες με συμμετοχή των φοιτητικών παρατάξεων. Εκεί έχει εμπλακεί φοβερά το θέμα γιατί ενώ έχει ψηφιστεί το νομοσχέδιο αντιδρούν ακόμα για το θέμα αυτό και οι φοιτητές και οι καθηγητές αλλά και οι πρυτάνεις. Είναι φανερό οτι πολλοί θα χάσουν το προνόμια τους με τις αλλαγές αυτές.

Ένα ακόμη μελανό σημείο της παιδείας είναι τα βιβλία των καθηγητών. Ενώ διαλαλούμε την δωρέαν παιδεία υπάρχουν πολλά τμήματα όπου οι φοιτητές είναι υποχρεωμένοι να αγοράσουν συγκεκριμένα βιβλία εάν θέλουν να περάσουν κάποιο μάθημα. Και εδώ είναι μια τεράστια βιομηχανία με φοβερά έσοδα κάθε χρόνο που δεν μπορόυν να χαθούν. Επίσης και το γεγονός ότι οι περισσότεροι πρυτάνεις (όχι όλοι, μην φανώ άδικος) και αντιπρυτάνεις έχουν διορίσει (εκτός ΑΣΕΠ) σθγγενικά τους πρόσωπα να δουλεύουν στα διάφορα τμήματα, δημιουργεί μια ισχυρή θέση του πρύτανη που στηρίζεται και απο αυτούς που διόρισε αλλά και την παράταξη που τον "διόρισε" μέσω των εκλογών, δίνοντας κάποια ανταλάγματα στην συγκεκριμένη παράταξη φυσικά.

Να βάλουμε και το γεγονός ότι για κάθε αλλαγή στο σύστημα της παιδείας τον πρώτο λόγο έχουν οι πρυτανίες, μετά οι φοιτητικές παρατάξεις και τέλος το υπουργείο, καταλαβαίνετε τι σημαίνει το σύμπλεγμα "πρυτανία - φοιτητικές παρατάξεις". Εξού πάντοτε και ο περιβόητος διάλογος του υπουργείου για οτι αλλαγή και αν θέλει να προωθήσει στην παιδεία.

Που κολλάνε όλα αυτά τώρα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια? Μα φυσικά σε όλα αυτά που θα χαθούν και μερικά τα ανέφρα παραπάνω. Γιατί δεν μπορόυν να ιδρυθούν τα ιδιωτικά, να στηρίζονται σε διαφορετικό νόμο και σχέση με το κράτος απο τα δημόσια. Είναι κάτι παρόμοιο με το νόμο του βασικού μετόχου (περιπου) που η Ε.Ε. δεν αφήνει να ψηφιστεί. Όπως και με το νόμο για την ΕΠΑΕ απο το υπουργείο αθλητισμού, που κινδυνεύουν να αποκλειστουν όλες οι ελληνικές ομάδες απο τις διεθνής διοργανώσεις και η εθνική φυσικά. Με λίγα λόγια θα πρέπει ιδιωτικά και δημόσια να βρίσκονται κάτω απο το ίδιο σχέδιο νόμου, με τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις αλλά αυτό έχει σαν επακόλουθο να χαθούν οτι απολαμβάνουν τώρα οι εκάστοτε πρυτανίες και οι φοιτητικές παρατάξεις.

Θα μειωθεί η επιδότηση για το ίδρυμα κατα πολύ. Οπότε τότε θα αναγκαστούν οι πρυτανίες να μειώσουν των αριθμών των εισακτέων και να βρούν λύσεις για εξοικονόμηση πόρων, όπως θα έπρεπε να γίνεται και τώρα αλλά έχει ξεχαστεί το θέμα αυτό. Οπότε οι διάφοροι αναλυτές εσκεμμένα προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή του κόσμου σε άλλες επιπτώσεις τψν ιδιωτικών πανεπιστημίων, να τα βγάλουν όλα μαύρα με σκοπό την απομακρύνση της ιδέας αυτής.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει όμως πλέον. Βρίσκομαστε στην Ε.Ε. και πρέπει να υπάρχει το νομικό πλαίσο οπου θα υποστηρίζει και θα προωθεί την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, είτε μας αρέσει είτε όχι. Υπάρχει και το ζήτημα της ιατροφαρμακευτικής ασφάλισης που θα είναι αναγκασμένο το κράτος να παρέχει σε συνεργασία με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στους φοιτητές αυτούς. Εκτός και αν έχουν κάποια δευτερη ασφάλεια λόγω επαγγέλματος του εκάστοτε φοιτητή. Βλέπετε οτι το ζήτημα της ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι πολυσύνθετο και δεν εστιάζεται (όπως κάποιο θέλουν να μας οδηγήσουν) στο να πρέπει να γίνουμε όλοι δικηγόροι οι γιατροί.

Αναφέρωντας τους γιατρούς, θα σας εντάξω το παράδειγμα των αποφοίτων ιατρικών σχολών στο σύστημα της παιδείας. Και όχι στο σύστημα υγείας. Χρειάζεται πολύ κόπος τα άτομα αυτά να ξεφύγουν απο το σύστημα παιδείας (και ας είναι πτυχιούχοι) και να ενταχθούν στο σύστημα υγείας. Θα ξεκινήσω όμως ανάποδα.

Καθημερινά ακούμε οτι υπάρχουν υπεράριθμοι γιατροί και δεν μπορεί να τους απορροφήσει το κράτος. Και έχουμε όλοι σχεδόν ταυτιστεί με την άποψη αυτή. Για να την δούμε όμως λίγο αναλυτικά. Το να μην μπορεί να μας απορροφήσει το κράτος (είμαι και εγώ στο κλάδο) σημαίνει αυτομάτως οτι:

-είναι επανδρωμένα με όλες τις ειδικότητες όλα τα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας.
-είναι επίσης επανδρωμένα όλα τα κέντρα υγείας, τα περιφεριακά νοσοκομεία και τα αγροτικά ιατρεία.
-υπάρχει ανα 100-150 χιλιόμετρα (σύμφωνα με τη γεωγραφική απόσταση του κάθε νομού) ένα τουλάχιστον πλήρης επανδρωμένο δημόσιο νοσοκομείο και αναμεσά τους βρίσκονται τα κέντρα υγείας και τα αγροτικά ιατρεία πλήρως επανδρωμένα με ανθρώπινο και τεχνικό υλικό.
-Υπάρχει ιατρική πλήρης κάλυψη στα νησιά μας και τις συνοριακές περιοχές.
-Το περιβόητο σύστημα εθνικής υγείας Ε.Σ.Υ μπορεί να καλύψει τις ανάγκες όλων των κατοίκων στην επικράτεια χωρίς χρονοτριβή.
-Υπάρχει επανδρωμένα τμήματα με γαιτρούς για έκτακτα περιστατικά σε συνδιασμό με την επέμβαση του ΕΚΑΒ.
-όλα τα καράβια μας έχουν σε κάθε δρομολογιό τους τακτικό γιατρό χειμώνα καλοκαίρι.
--όλα τα σχολεία έχουν τακτικό γιατρό για τα έκτατα περιστατικά
-αν όχι κάθε αθλητικό σωματείο, τότε τα σωματία της ίδιας γεωγραφικής περιοχής έχουν τακτικό γιατρό σε κάθε τους εκδήλωση ή προπόνηση.
-υπάρχει ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού για να λύνει τα περισσότερα πρβλήματα άμμεσα ώστε να μην γίνεται και ο χαμός στα φημόσια νοσοκομεία και εξωτερικά ιατρεία για το παραμικρό.

Αυτά είνα λίγα παο τα πολλά σημεία που θα πρέπει να βρίσκονται ιατροί, όπως συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες. Δεν ανέφερα κάτι εξωπραγματικό. Απαντήστε μόνοι σας πόσα απο αυτά υπάρχουν στη χώρα μας.

Αυτοι την στιγμή υπάρχουν περί 3000 ιατροί εξωτερικού που προσπαθούν να αναγνωρίσουν το πτυχί οτους μέσω του ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ). Τι σχέση έχει αυτό με την παιδεία? Ακούστε και γελάστε ελεύθερα:

Την οργάνωση των εξετάσεων την είχαν οι ιατρικές σχολές!!!!!!! και όχι το υπουργεί ο παιδείας. Θα έπρεπε να εξετάζονται οι τα παιδια σε γνώσεις πτυχίου, με αδιάβλητες εξετάσεις. Με την αλλαγή του δικατσά σε δοαταπ την ευθύνη για τις εξετάσεις έχει το υπουργείο πλέον και όχι οι ιατρικές σχολές. Καλά μέχρι εδώ? Για να δούμε.

Για τις εξετάσεις αυτές δεν υπάρχει συγκεκριμένη βιβλιογραφία. Ο καθένας μπορεί να διαβάζει απο όποιο βιβλίο θέλει και αν είνα τυχερός να περάσει. Γιατί? Διότι ανάμεσα στα διάφορα συγγράματα υπάρχουν σημαντικές διαφορές σε λεπτά σημεία (που και φυσικά είναι θέματα ειδικότητας) αλλά καλούνται τα παιδια ν ααπαντήσουν στις εξετάσεις. Παράδειγμα: σε τι ποσοστό εμφανίζεται η τάδε επιπλοκή, ποια απο τις επιπλοκές είναι μείζονος σημασίας και ποιά όχι, με ποιό τρόπο θεραπεέται το τάδε σύνδομο ή η επιπλοκή, ακριβής δοσολογία φαρμάκου για την όποια κατάσταση, καλύτερη επιλογή της χειρουργικής επέμβασης σαν θεραπεία, συμπτωματολογία και αιτιολόγηση και άλλα πολλά. Φυσικά εγώ ερωτώ: αν τα ξέραμε όλα αυτά υπήρχε λόγος να κάνουμε κάποια συγκεκριμένη ειδικότητα? Θα είχε ουσία αφού όλα θα τα ξέραμε?

Παρόλα αυτά εδ΄ψ και 3 χρόνια το υπουργεί οέχει υποσχεθεί να δώσει συγκεκριμένη ύλη να διαβάζουν οι απόφοιτοι εξωτερικού και να εξετάζονται. Δεν έχει γίνει γιατί δεν το αφήνουν οι πρυτάνεις και φοιτητικές παρατάξεις. Θεωρούν άδικο να δωθεί συγκεκριμένη ύλη και το πολεμάνε. Αναφορικά στις εξετάσεις αυτές υπάρχει και η αρνητική βαθμολόγηση, η οποία όμως έχει κρυθεί παράνομη για τις εξετάσεις ου ΑΣΕΠ αλλά όχι για τις εξετάσεις του δοαταπ. Απο την πλευρά τους οι φοιτητικές παρατάξεις ζητάνε απο το υπουργείο εάν δημιουργηθούν εξετάσεις για την ειδικότητα, να υπάχει συγκεκριμένη ύλη την οποία να έχουν στα χέρια τους 6 μήνε πριν τουλάχιστον απο τις εξετάσεις και το επίπεδο να είναι πτυχίου. Το αντοίστοιχο όμως για τους συναδέρφους του εξωτερικού δεν το δέχονται. Εκβίασαν και τους πρυτάνεις με τις πρυτανικές εκλογές του προηγούμενου μήνα και φυσικά αρνήθηκαν και οι πρυτάνεις. Και το ωραίο είναι οτι έχουν μείνει οι εκλογές σε μια και μόνη πρυτανία ακόμη (τελειώνουν στις 24 του μηνός) και το υπουργείο θα δώσει απάντηση για τις εκετάσεις του δοαταπ κατά τις 29 του μηνός και οι εξετάσεις έχουν προγραματιστεί για τις 21 ιουλίου. Δηλαδή φοβάται το υπουργείο να απαντήσει με ποιό τρόπο θα διαξεχθούν οι εξετάσεις του δοαταπ σε 2 μήνες (ακόμα ούτε αιτήσεις δεν έχουν γίνει) για να μην αντιδράσουν οι πρυτάνεις και οι παρατάξεις.

Ελπίζω αυτό να σας βοήθησε να καταλάβετε κατά πόσο έχει δύναμη το υπουργείο να κάνει κάτι. Δεν μπορεί να κάνει ότι έχει υποσχεθεί και υπογραφεί στην βουλή (για τις εξετάσεις του δοαταπ), θα κάνει κάτι με δικιά του ευθύνη για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια?

Το σύστημα παιδείας είναι σάπιο και χρειάζεται καθοριστικές τομές αλλά θα ξεβολευτούν μερικοί που κινούν όλο το σύστημα. Αυτοί οι ίδιοι μας αποπροσανατολίζουν και μας οδηγούν σε λάθος σκέψεις ώστε να κάνουν την δουλειά τους ανενόχλητοι.

3 Comments:

At 5:53 μ.μ., Blogger So_Far said...

Χωρίς αμφιβολία η κουβέντα για τα πανεπιστήμια είναι τεράστια και πολύ σοβαρή. Είναι γεγονός ότι ο νόμος πλαίσιο που σαν αρχικό του σκοπό είχε τη συμμετοχή και των φοιτητών στη διοίκηση των πανεπιστημίων κατέληξε να είναι το οχυρό μίας ανίερης συναλλαγής μεταξύ κομματικών παρατάξεων και καθηγητών. Είναι γεγονός ότι υποβαθμίστηκαν σε πολλά τμήματα οι σπουδές και τα πτυχία. Το πιο τραγικό που διάβαζα στις εφημερίδες είναι ότι οι φοιτητικές παρατάξεις ηγούνται της διαπλοκής ακόμα και στο αν θα περάσει κάποιος το μάθημα, πόσο μάλλον για τα μεταπτυχιακά ( είναι και αυτή ό περίεργος θάνατος του καθηγητή στο πανεπιστήμιο Κρήτης που με βάζει σε απορίες και υποψίες ). Είναι επίσης γεγονός ότι δεν γίνεται να παρακολουθήσει τα μαθήματα κάποιος με μέσο όρο εισαγωγής κάτω από τη βάση. Πώς να το κάνουμε; Απλά δε γίνεται. Το όλο σύστημα της παιδείας μας πρέπει να αναδιοργανωθεί από τα δημοτικά μέχρι τα ΑΕΙ. Πρέπει να συνδεθεί με την παραγωγική διαδικασία και το σχολείο συνολικά πρέπει να γίνει χώρος γνώσης και κατάκτησης της επιστήμης και όχι χώρος ωμής συναλλαγής. Τον καιρό που σπούδαζα στο πολυτεχνείο ο νόμος 1268 έβρισκε την πρώτη του εφαρμογή και υπήρχε ένας αέρας ενθουσιασμού. Σκοπός ήταν να καταργηθεί η καθ' έδρας διδασκαλία, το αμαρτωλό μοναδικό σύγγραμμα ( κακή μετάφραση και αντιγραφή πολλών σελίδων γιατί ο καθηγητής έπαιρνε 1 δρχ/σελίδα ) , οι φοιτητές να σπουδάζουν να κάνουν εργασίες να ψάχνουν το αντικείμενό τους με άνεση που την παρείχαν οι υλικοτεχνικές υποδομές. Μέχρι το 1988 που τελείωσα οι κατευθύνσεις έδειχναν ότι μάλλον θα υπήρχε εξυγίανση. Οι νέοι διδάσκοντες είχαν ανταποκριθεί απόλυτα, οι παλαιότεροι αντιδρούσαν. Μετά το 1990 αρχίζει το μπάχαλο ( όχι τόσο στα πολυτεχνεία και τις φυσικομαθηματικές γιατί εκεί κακά τα ψέμματα όσο και να διαβάσεις αν δεν έχεις ερευνητικό μυαλό δεν τα βγάζεις πέρα). Συναντώ διάφορες ειδικότητες και απορώ πώς έχουν πάρει τα πτυχία τους. Παπαγαλία μου λένε, έτσι μπήκαμε, έτσι αποφοιτήσαμε. Διαβάζω για τη διαπλοκή. Δεν απορώ: είναι πολλά τα λεφτά, ποιός να αντισταθεί;
Για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, έχω αντιρρήσεις. Ήδη αυτή η χώρα έχει πολλά ΑΕΙ. Το αν προστεθούν και ιδιωτικά τότε θα έχει μία υπερπληθώρα πτυχιούχων που θα είναι αμφίβολη και θα απαιτεί μέσω της ισοτιμίας του πτυχίου θέση στην αγορά εργασίας. Έπειτα, ποιός θα ελέγχει ποιοι θα εγγράφωνται στα ιδιωτικά ΑΕΙ? Γιατί αν είναι ικανοί έχει καλώς αν δεν είναι όμως ποιός επιχειρηματίας θα τους απαγορέψει να συνεχίσουν, αφού πληρώνουν; Ποιός θα πιστοποιεί τις εξετάσεις τους και την γνωστική επάρκεια; Ποιός θα διαθέσει τα τεράστια κονδύλια που απαιτούνται για εργαστήρια;
Αυτά για να μη σε κουράζω και τα υπόλοιπα τα λέμε στη συνέχεια

 
At 3:57 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Νομίζω οτι οταν σε μια σοβαρή κουβέντα.μπαινει και το Θέμα του ΔΟΑΤΑΠ,αυτομάτοσ η κουβέντα αυτή χάνει το επίπεδο της.Δε θα πω αλλο τίποτε αν και θα μπορουσα να μιλαω ώρες.Ας λάβουμε μονο υπ'οψη οτι τα τελευταία 3 τουλάχιστο χρόνια(ίσως και παραπανω αλλά δε το γνωρίζω)οι εξετάσεις της ιατρικής,δεν εχουν γίνει ποτέ μα ποτέ την ημερομηνία που έχει ανακοινωθεί.Πάντα υπήρχαν παρατάσεις από 15 μέρες ως και 4-5μήνες!!!Για τα άλλα να μη μιλήσω καλύτερα...

 
At 1:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ipqr dmxuk xnxx qnxpxm z td f yrn

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home