Η πιο ηλίθια ερώτηση
Κατά καιρούς έχω πάει σε αρκετές συνεντεύξεις, με κύριο σκοπό την πρόσληψη σε κάποια εταιρία. Όλη αυτή η διαδικασία έχει κάποιους κανόνες ας πούμε και για τον υποψήφιο αλλά και για την εταιρία.
Λογικό είναι, να θέλουν και εμφανίσημα άτομα, κοινωνικά, άτομα που δεν κολλάνε να αντιμετωπίσουν διάφορες κατάστασεις, με ευχέρια λόγου και όλα τα σχετικά.
Και είναι λογικό για να σκιαγραφήσουν την προσωπικότητα κάποιου να θέτουν διάφορες ερωτήσεις ώστε ανάλογα με την αντίδραση και την απάντηση να έχουν μια άποψη για το άτομο.
Δεκτό, μέχρι ενός σημείου (ας πούμε).
Αλλά αυτή η ηλίθια ερώτηση που την έχω ακούσει πάντα που πάω για κάποια συνέντευξη, σε τι αποσκοπεί?
"Με πόσα χρήματα για μισθό, θα ήσασταν ικανοποιημένος κ ..........?
Σε τι εξυπηρετεί η ερώτηση αυτή ποτέ δεν το κατάλαβα. Άποψη ερώτηση εάν είμαι 20 χρονών και ρωτάω για δουλειά σε κάποιο ξυλουργείο (ας πούμε), ή κάποιο περίπτερο. Εκεί που δεν μετράνε τα πτυχία, οι γνώσεις, η εμφάνιση.
Τι περιμένουν να ακούσουν? Ότι με 100 ευρώ θα κάνω και πάρτυ? Η να τους πω ότι για την εταιρία σας και τσάμπα θα δούλευα? Η λογική κσι σωστή απάντηση είναι μία:
Όσα περισσότερα τόσο καλύτερα.
Πρίν 2 χρόνια, σε συνέντευξη στην BIOFARM,, όταν ακούω την ηλίθια αυτή ερώτηση του απαντάω:
"Να έχω στα χαρτια ωράριο, 9-2 αλλά να έρχομαι όταν θέλω, να φεύγω όποτε θέλω, να μην δίνω λογαριασμό σε κανέναν, να μην έχω κανέναν πάνω απο το κεφάλι μου και στο τέλος του μήνα να παίρνω ένα ταληράκι (5.000 ευρώ) και να είναι όλοι ικανοποιημένοι"
Μα τι περίμενε να του πώ? Πραγματικά δεν έχω καταλάβει το σκοπό της ερώτησης αυτής. Χτές ήμουνα λίγο πιο "νορμάλ" και απαντάω:
"Όσα περισσότερα τόσο καλύτερα, δεν νομίζω να υπάρχει υπάλληλος να διαφωνεί με την άποψη αυτή, Παρόλα αυτά θεωρώ ότι η εταιρία σας είναι μια σοβαρή εταιρία που προσφέρει κοινωνικό έργο, οπότε είναι σε θέση να εκτιμήσει τις γνώσεις και τις υπηρεσίες που τις προσφέρει κάποιος επιστήμονας και να του προσφέρει τον αντίστοιχο μισθό"
Τόλεγα και απο μέσα μου γελούσα, μετά το μετάνιωσα. ¨επρεπε να πω την ατάκα που είχα πει και στην βιοφάρμ, αλλά έλα που υπάρχει και γνωστός στην μέση, αλλιώς δεν την γλύτωναν την ατάκα.
Τεςπα, δεν έχω καταλάβε το νόημα της ερώτησης αυτής και δεν νομίζω ότι θα το καταλάβω ποτέ.
Λογικό είναι, να θέλουν και εμφανίσημα άτομα, κοινωνικά, άτομα που δεν κολλάνε να αντιμετωπίσουν διάφορες κατάστασεις, με ευχέρια λόγου και όλα τα σχετικά.
Και είναι λογικό για να σκιαγραφήσουν την προσωπικότητα κάποιου να θέτουν διάφορες ερωτήσεις ώστε ανάλογα με την αντίδραση και την απάντηση να έχουν μια άποψη για το άτομο.
Δεκτό, μέχρι ενός σημείου (ας πούμε).
Αλλά αυτή η ηλίθια ερώτηση που την έχω ακούσει πάντα που πάω για κάποια συνέντευξη, σε τι αποσκοπεί?
"Με πόσα χρήματα για μισθό, θα ήσασταν ικανοποιημένος κ ..........?
Σε τι εξυπηρετεί η ερώτηση αυτή ποτέ δεν το κατάλαβα. Άποψη ερώτηση εάν είμαι 20 χρονών και ρωτάω για δουλειά σε κάποιο ξυλουργείο (ας πούμε), ή κάποιο περίπτερο. Εκεί που δεν μετράνε τα πτυχία, οι γνώσεις, η εμφάνιση.
Τι περιμένουν να ακούσουν? Ότι με 100 ευρώ θα κάνω και πάρτυ? Η να τους πω ότι για την εταιρία σας και τσάμπα θα δούλευα? Η λογική κσι σωστή απάντηση είναι μία:
Όσα περισσότερα τόσο καλύτερα.
Πρίν 2 χρόνια, σε συνέντευξη στην BIOFARM,, όταν ακούω την ηλίθια αυτή ερώτηση του απαντάω:
"Να έχω στα χαρτια ωράριο, 9-2 αλλά να έρχομαι όταν θέλω, να φεύγω όποτε θέλω, να μην δίνω λογαριασμό σε κανέναν, να μην έχω κανέναν πάνω απο το κεφάλι μου και στο τέλος του μήνα να παίρνω ένα ταληράκι (5.000 ευρώ) και να είναι όλοι ικανοποιημένοι"
Μα τι περίμενε να του πώ? Πραγματικά δεν έχω καταλάβει το σκοπό της ερώτησης αυτής. Χτές ήμουνα λίγο πιο "νορμάλ" και απαντάω:
"Όσα περισσότερα τόσο καλύτερα, δεν νομίζω να υπάρχει υπάλληλος να διαφωνεί με την άποψη αυτή, Παρόλα αυτά θεωρώ ότι η εταιρία σας είναι μια σοβαρή εταιρία που προσφέρει κοινωνικό έργο, οπότε είναι σε θέση να εκτιμήσει τις γνώσεις και τις υπηρεσίες που τις προσφέρει κάποιος επιστήμονας και να του προσφέρει τον αντίστοιχο μισθό"
Τόλεγα και απο μέσα μου γελούσα, μετά το μετάνιωσα. ¨επρεπε να πω την ατάκα που είχα πει και στην βιοφάρμ, αλλά έλα που υπάρχει και γνωστός στην μέση, αλλιώς δεν την γλύτωναν την ατάκα.
Τεςπα, δεν έχω καταλάβε το νόημα της ερώτησης αυτής και δεν νομίζω ότι θα το καταλάβω ποτέ.
posted by roupis @ 12:09 μ.μ.
9 comments
9 Comments:
Είναι πράγματι ηλίθια η ερώτηση, όμως φαντάζομαι ότι την θέτουν γιατί θέλουν να καταλάβουν αν είσαι φιλόδοξος, αν έχεις αυτοπεποίθηση, πόσο εκτιμάς τον εαυτό σου και τις δυνατότητες σου, αν ξέρεις τι παίζει στην πιάτσα...
Βλακείες λέω;
Πάντως απάντησες τέλεια καλό μου.
Καλά τα λες.Ετσι είναι.Αν και απ'οτι ωομίζω εγω ο πραγματικός εαυτός του καθένα βγαινει μέσα απο την δουλειά και τις καταστάσεις.Καλά αποτελέσματα ρούπη...
Πρέπει να μάθω σε ποιά βάση στηρίζονται γενικά οι ερωτήσεις που γίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Μου θυμίζει κάτι σε ψυχολογικό προφίλ που δημιουργούν οι μπάτσοι για τους serial killers.
Ένας φίλος μου πήγε σε συνέντευξη σε μια ναυτιλιακή στον Πειραιά. Ο υπεύθυνος τον ρώτησε πολύ ψαρωτικά: "Πρέπει να σας ρωτήσω κάτι πολύ βασικό, είναι απαραίτητο να μου πείτε τι ομάδα είστε"
Ευτυχώς που το παιδί ήταν Ολυμπιακός γιατί αλλιώς.. ρουπίδιο πρόσεξε τις λέξεις μου: Θα έπαιζε πίεση! Χα! πώς τα μιλάω η ρουφιάνα!
σήμερα στο Interview τον πρόλαβα τον μπαγάσα και τον ρώτησα εγώ!!!
Χιχιχιχι
"Μισθολογικά που στεκόμαστε?"
Μου απάντησε το παροιμιακό :
Δεν θα ήθελα να αναφερθούμε σε νούμερα-τουλάχιστον όχι ακόμα. Αυτό είναι κάτι που θα διαπραγματευτείτε με τον υπεύθυνο....
Δηλαδή : κάτσε ρε κούκλα μου... άσε με να κάνω την δουλειά μου και είναι και ώρα για φαϊ και βαριέμαι ....
Οταν θα'ρθει η ώρα να το "διαπραγματευτώ" λες να τον παίξω : εγώ θέλω 3 χιλιάρικα εσείς-χωρίς να γελάσετε-τι λέτε γιαυτό?
Τέτοιες ηλίθιες ερωτήσεις κάνουν, γιατί έχουν έτοιμα τα plans από τις εταιρείες του εξωτερικού. Αλλά εδώ οι όροι και οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικά από ό,τι έξω και ειδικά στις ΗΠΑ. Αλλά είναι τόσο κουτορνίθια κυρίως αυτοί των διευθύνσεων προσωπικού που δεν θέλουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τί ρωτούν και κυρίως σε ποιούς απευθύνονται. Καλή τύχη
argyrenia -> καλά το παίζεις στα δάκτυλα το λεξικό.
Τώρα για το ρουφιάνα....., αφού το λές εσύ κάτι περισσότερο θα ξέρεις, πως μπορώ να μην συμφωνήσω?
μικρή ολλανδέζα -> Μια χαρά ξηγήθηκες και ρώτησες.
Το ίδιο θα έκανα και γώ, αν δεν είχα τις πληροφορίες απο τον ψηλό. Αλήθεια τι κάνει αυτή η ψυχή?
so_far -> Thanks για την συμπαράσταση, αν δεν κάτσει θα μας βολέψεις κάπου? Να καθαρίζουμε κανα δωμάτιο, να κουβαλάμε καφέδες, ότι νάναι.....
Η ψυχή την έκανε πάλι με ελαφρά για την όμορφη Βαρκελώνη απο την οποία γυρίζει το Σάββατο....
Η ζωή μας κύκλους κάνει....
Γενικά στις μπίζνες όποιος μιλήσει πρώτος για λεφτά είναι αυτόματα και ο χαμένος. Οπότε η λογική είναι η εξής: Έστω ότι η εταιρία θα σου έδινε άνετα 1500 κι εσύ πας ψαρωμένος και ζητήσεις 1100. Θα σου δώσουν 1200 και θα είστε και οι δύο ευχαριστημένοι. Μόνο που ένας από τους δύο σας θα είναι και ο χαμένος, μάντεψε ποιός. Το ότι θα δουλεύεις σαν να έπαιρνες βέβαια μεγαλύτερο μισθό κι από τα 1500 θεωρείται σχεδόν βέβαιο.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home