Δεν ξέρω τίποτα πια.....

Πραγματικά δεν ξέρω τίποτα, δεν βρίσκω κάτι ενδιαφέρον να ασχοληθώ. Είναι μια απο εκείνες τις περίεργες περιόδους που δεν με αγγίζει τίποτα. Έπιασα πάτο.

Βαρεμάρα μεγάλη, δεν ξέρω γιατί (λέμε τώρα) δεν ξέρω πώς ή ποιός ή ακόμα και για πόσο, αλλά έτσι είναι τα πράγματα.

Πιάνω το βιβλίο αλλά δε με κρατάει πάνω απο..... 3- 4 λεπτά και γυρνάω στην εύκολη λύση. Ακουστικά, για να μην φοβηθεί και η γειτονιά και αρχίζω το παιχνίδι στο PC. Τα αγαπημένα μου φυσικά είναι τα first person shooting games. Δεν υπάρχει τίτλος να μην το έχω παίξει και τερματίσει. Χρόνια ολόκληρα με αυτά τα παιχνίδια, έχω σκοτώσει άπειρους γερμανούς, ρώσους,βιετκόνγκ, τέρατα διαφόρων μορφών μέχρι και το serius sam έχω τελειώσει όλες τις εκδόσεις (καλή δουλειά απο τους κροάτες, δεν μπορώ να πώ)

Αλλά δεν τραβάει έτσι άλλο η δουλειά, λίγες μέρες ακόμα μέχρι το τέλος της εβδομάδας, ώστε να μπορέσω να βάλω αύριο το pathologic και να τελειώσω και μετά ένα είναι σίγουρο. Το διάβασμα, αλλά με βαριά καρδιά θα γίνει. Πρέπει όμως και δεν παίρνει άλλη αναβολή.

Αν και θα ήθελα άλλα πράγματα να κάνω και δεν μπορώ ή δεν θέλω να τα κάνω τώρα, γιατί ίσως τα θεωρώ ότι δεν έχουν τα κατάληλο timing. Όταν όμως το αποφασίσω μάλλον θάναι αρκετά αργά για οποιαδήποτε κίνηση, οπότε τον ήπιαμε.

Περίεργες καταστάσεις, χωρίς αρχή και τέλος. Καλύτερα να πώ με αρχή αλλά χωρίς τέλος.

Γενικότητες και αόριστα λόγια. Δε βαριέσαι, έτσι μούκατσε έτσι τα έγραψα. Τουλάχιστον ξέρω ότι κάποια δικά μου άτομα περνάνε καλύτερα, είναι κάτι και αυτό. Θα ήθελα να ξέρω και για κάποια άλλα αλλά μας "έκοψε η λογοκρισία", οπότε σκάσε και κολύμπα τώρα.

Πολλά έγραψα, ας συνεχίσω το warpath για σήμερα, απο αύριο είπαμε: pathologic

Να περνάτε καλά, κάθε στιγμή, σε ότι και αν κάνετε.